Czytając lektury, pogłębiamy swoją wiedzę o kulturze. Zapewniamy sobie bogatsze słownictwo. Wszystkie te zalety sprawiają, że książki stają się cennym źródłem kultury. Bardzo często dostrzegamy w nich swoje problemy i staramy się je rozwiązywać na przykładzie losów bohaterów. Chciałabym wyrazić swoją opinię na temat książki “Weiser Dawidek” Pawła Huelle. Opowiada ona o grupie uczniów, w której dostrzegamy zupełnie odmienne charaktery. Tytułowy bohater wzbudza wiele kontrowersji swoim zachowaniem oraz poglądami na życie. Każdy z nas mógłby odnaleźć swoją osobowość pośród bohaterów tej książki. Plusy tego dzieła musimy dostrzec sami dla siebie, ponieważ każdy z nas jest inny i inaczej reaguje na napotykane sytuacje w swoim życiu. Zachęcając do przeczytania tej lektury zdradzę, że przestawione są pierwsze uczucia goszczące w sercach młodych ludzi. Uczymy się tolerancji oraz odróżnienia samotności uczuciowej on bycia samym. Tą książkę polecam najbardziej młodym ludziom, lecz również dorośli odnajdą w niej coś intrygującego i wzbudzającego refleksję. Ja po przeczytaniu " Weiser Dawidek " odnalazłam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, które dotychczas sprawiały mi problem. Ciekawym wątkiem jest dorastanie. Możemy zadać sobie pytanie: “Czy dorastanie miesza nam w głowie tak bardzo, że odwraca tymczasowe życie do góry nogami?” Według mnie, jeśli chcecie poznać odpowiedzi na tego typu pytania, po prostu przeczytajcie tą lekturę sami.