“Kamienie na szaniec” są lekturą, którą ostatnimi czasy miałam okazję przeczytać. Opisują one historię trójki młodych ludzi, którzy walkę za ojczyznę przypłacają swoim życiem. Aleksander Kamiński opisujac historię Zośki, Alka i Rudego, chciał uwiecznić ich prawdziwą i jakże brutalną chwilę życia na tym świecie. Uważam, że książka jest warta poświęcenia czasu na przeczytanie. Dzięki tej książce poznałam siłę przyjaźni i braterstwa dzieki Rudemu i Zośce. Nigdy nie przypuszczałam, że dwie osoby będą zdolne do tak wielkich poświęceń jak np. oddanie życia za przyjaciela. Kiedy Rudy był katowany, niejednokrotnie zastanawaiłam się czy ja byłabym w zdolna nie wydać przyjaciół, wyobrażając sobie jego cierpienie, ogromny ból jaki zadawali mu Niemcy. Nie znajduję jednoznacznej odpowiedzi, ale dzięki temu bohaterowie książki zyskują w moich ozcach ogromny szacunek. Kamiński nie raz ukazał też odwagę chlopców miedzy innymi w akcjach dywersyjnych. W książce zawarte jest wiele wydarzeń historycznych, które opisane przez druha Kamyka są rzezcywistością, przedstawione są tak, jak odbierała je wtedy młodzierz. W ten sposób łatwiej jest zrozumieć realia życia w czasie II wojny światowej. W powieści występują też wątki miłosci, przy których łatwo się wzruszyć. Pokazuje to, że siła uczucia przetrwa nawet największe zło. Uczy to wrazliwości i pokazuje, że jeśli się do czegoś dąży całym sercem to nic nie stanie na przeszkodzie by rozwijać uczucia. Przykładem tego ejst uczucie łączące Alka i Basię. Uważam, że to dobrze, że książka jest obowiazkową lekturą w gimnazjum. Pokazuje ona ideały, krtórymi powinniśmy się kierować w życiu. Sądzę, że udowodniłam to, że książka jest warta przeczytania