Urbanizacja - proces koncentracji ludności w punktach[2] przestrzeni geograficznej, głównie na obszarach miejskich, określający także wzrost liczby ludności miejskiej i jej udziału w liczbie ludności danego obszaru, dzięki czynnikom społeczno-kulturowym, demograficznym i ekonomicznym[3]. Urbanizacja oznacza także przestrzenny rozwój miast oraz zmianę stylu życia na miejski[4]. Rozmieszczenie ludności w Polsce Pod względem zaludnienia Polska zajmuje 29 miejsce na świecie i 8 w Europie. Najważniejszym źródłem informacji o stanie zaludnienia kraju jest Narodowy Spis Powszechny. Ludność na obszarze Polski rozmieszczona jest nierównomiernie. Obszar trzech dawnych województw: katowickiego, warszawskiego, i krakowskiego, obejmujący łącznie tylko 4% powierzchni Polski zamieszkuje aż 20% ludności. Tak duże dysproporcje w rozmieszczeniu ludności warunkuje wiele czynników natury przyrodniczej, historycznej i społeczno-gospodarczej. Wyższym wskaźnikom zaludnienia towarzyszy zwiększona liczba miast a także rozdrobnienie agrarne. Ludność koncentruje się głównie w aglomeracjach miejskich oraz na obszarach skupiających pozarolnicze miejsca pracy. Prawie 62% ludności Polski mieszka w miastach. Na zmniejszenie zaludnienia w dużym stopniu wpływają takie czynniki przyrodnicze jak duża lesistość obszaru, duża liczba jezior, terenów górzystych niekorzystnych z punktu widzenia osadnictwa, a także znaczny odsetek obszarów rolniczych charakteryzujących się sporym udziałem stosunkowo dużych gospodarstw rolnych. Największą gęstością zaludniania w Polsce charakteryzuje się województwo śląskie (385 os/km2) i małopolskie (214 os/km2). Największą koncentracją ludności w Polsce odznacza się Warszawa. Wskaźniki gęstości zaludnienia dla powiatów Polski wahają się w granicach od 2-3 tys. os/km2 w dużych miastach do około 30 os/km2 w powiecie bieszczadzkim czy też sejneńskim. Wyż demograficzny - okresowy, krótkotrwały wzrost liczby urodzeń pojawiający się po ustaniu czynnika niesprzyjającego prokreacji np. po wojnie. Wówczas dochodzi do realizacji odkładanych wcześniej decyzji o zawarciu związku małżeńskiego i posiadaniu potomstwa. Następuje tzw. powojenna kompensata urodzeń, czyli okresowy krótkotrwały wzrost liczby urodzeń (???baby boom???). Pokolenie urodzone w tym okresie jest zdecydowanie liczniejsze od innych grup wieku. W piramidzie płci i wieku zaznacza się jako wybrzuszenie. wyż demograficzny przyczyny to np.:

• wzrost opieki medycznej (widoczne w Afryce)
• skutek realizowanej polityki prorodzinnej (przez państwo - ogół działań takich jak becikowe, mieszkania, ulgi)
• nie do końca mam pomysł, jak to nazwać, ale występują też wyże powojenne. A skutki:
• problem z realizowaniem polityki społecznej - liczba pracujących, których składki na ubezpieczenia finansują emerytury jest niewystarczająca w stosunku do liczby emerytów (lub odwrotnie)
• okresowe “braki” i “nadmiary” szkół -zmiany w strukturze wiekowej ludności. Dzięki większej liczbie Polaków w wieku produkcyjnym (zdolnym do pracy). Niz Demograficzny Skutki niżu demograficznego odczuwa już dotkliwie wiele szkół w Polsce. Do niedawna istnienie gospodarki rynkowej w otoczeniu szkoły nie miało przełożenia na jej codzienne funkcjonowanie. Dzisiaj niedobór uczniów jeszcze bardziej niż gospodarka rynkowa obnaża fakt, że szkoły funkcjonują w konkurencyjnym otoczeniu. Pełne wsparcie ze strony funduszy publicznych nie jest zagwarantowane

Przyczyna Nizu Demograficznego Jest Panstwo społeczeństwo się starzeje, rodzi się coraz mniej dzieci. Tysiące młodych Polaków, zamiast pracować w kraju, wyjeżdżają za chlebem i przy okazji rozwiązują problemy demograficzne innych państw