Głównym bohaterem książki Marii Konopnickiej pt. ,, Mendel Gdański ’’ jest Mendel Gdański. Mężczyzna ten był ubogim sześćdziesięcioośmioletni letnim Żydem, z zawodu introligatorem. Mieszkał wraz ze swoim wnukiem Kubusiem w Warszawie. Chłopiec był synem jego zmarłej córki Liji. Mendel był wdowcem, z synami nie miał żadnych kontaktów.

Starzec był rześkim człowiekiem z charakterystycznym orlim nosem i wysokim czołem. Nosił pikowany kaftan i jarmułkę. Mężczyzna ten chodził zgarbiony, a jego włosy i brodę pokrywała siwizna.

Staruszek był spokojnym człowiekiem- nikomu nigdy nic nie zrobił. Ufał ludziom. Czuł się Polakiem, patriotą- walczył o Polskę w powstaniu styczniowym. Cechuje go odwaga, śmiało wyznawał swoje wartości. Był przekonany, że większość ludzi to osoby dobre. Przeżył roczarowanie po pogromie Żydów. Czuł się wtedy niepotrzebny, skrzywdzony i odrzucony przez swoich sąsiadów, których darzył sympatią.

Moim zdaniem Mendel Gdański to człowiek godny podziwu, ponieważ nie ukrywał swojej narodowości przed nietolerancyjnymi Polakami.