Charakterystyka Kordiana na podstawie aktu 1

Przyglądając się losom Kordiana w akcie 1, dopatrzyć się można cech typowych dla epoki romantyzmu. Kordian swoim zachowaniem przypomina postać Wertera z utworu J.W. Goethego. Jest on indywidualistą, wierzy w wielką potęgę uczucia. Kieruje się emocjami. Jest nieszczęśliwie zakochanym człowiekiem. Już jego samo imię określa jego charakter. Cordis bowiem oznacza serce. Podobnie do Wertera próbuje popełnić samobójstwo. Jest uczciwym egzaltowanym młodzieńcem. Kordianem zawładnął jaskółczy niepokój. Czuje ból istnienia, doznaje wewnętrznego konfliktu.

Przyglądając się losom Kordiana w akcie 1, dopatrzyć się można cech typowych dla epoki romantyzmu. Kordian swoim zachowaniem przypomina postać Wertera z utworu J.W. Goethego.

Jest on indywidualistą, wierzy w wielką potęgę uczucia. Kieruje się emocjami. Jest nieszczęśliwie zakochanym człowiekiem. Już jego samo imię określa jego charakter. Cordis bowiem oznacza serce. Podobnie do Wertera próbuje popełnić samobójstwo. Jest uczciwym egzaltowanym młodzieńcem. Kordianem zawładnął jaskółczy niepokój. Czuje ból istnienia, doznaje wewnętrznego konfliktu. Nieszczęśliwie zakochany jest w Laurze, jest nieszczęśliwy, boi się zmierzyć ze światem.

Werter i Kordian to bohaterowie romantyczni, kierujący się głównie emocjami, głęboko czujący, wrażliwi. Postać Wertera stała się pierwowzorem dla konstruowania kolejnych bohaterów romantycznych. Dzięki temu dość łatwo zauważyć, że Kordian Słowackiego posiada wiele cech podobnych do Wertera Goethego. Werter jest człowiekiem przesadnie wyrażającym swoje uczucia. Jest bardzo wrażliwy i prostolinijny. Nie jest skłonny do zadawania cierpienia innym. Kordian, jak wynika z dramatu, potrafi być zdolny zarówno do wielkiej miłości, jak i do chęci zabicia cara. Postać Wertera buntuje się przeciwko otaczającej go rzeczywistości, przeciwko dumnej arystokracji, dla której liczy się tylko walka o sławę i zaszczyty. Kordian natomiast jest bojownikiem o wolność i buntuje się przeciwko braku zainteresowania sprawą polską. Nie może pogodzić się z tym, że światem żądzą pieniądze i nie jest on tak idylliczny jak w literaturze.

Stosunek do życia w przypadku obu tych bohaterów na początku bardzo podobny staje się później zupełnie różny. Werter melancholijny, lubiący spokój, samotność, podziwianie piękna przyrody, różni się od Kordiana, który odnajduje sens w swoim życiu i pragnie walczyć o sprawę polską. Z jednostki indywidualnej przekształca się na chwilę w człowieka społecznego, człowieka czynu. Podobieństwo pomiędzy Werterem i Kordianem polega na poświęceniu się miłości, która skazana jest na niepowodzenie i porażkę.