Nadawcą wypowiedzi jest mężczyzna który wspomina swoje miasteczko Tomaszów. Po wyjeździe z Tomaszowa jego uczucia do jego ukochanej zmieniły się, popsuły. Nastrój wiersza jest spokojny, rozstali się i ich drogi się rozeszły. Rozmowa smutna nieskończona wszystkie ich sprawy nie były do końca wyjaśnione. Dom pod koniec ich związku to było tylko miejsce ich spotkania, nie było już uczuć dlatego pokój jest martwy. Przy stole płakał, ona była niewzruszona, czyli tak jakby on chciała rozstać się z nim. Tomaszów czyli miejsce gdzie zostały wspomnienia. Cisza wrześniowa trwa bo nic nie zostało wyjaśnione, dla niego nic się nie zmieniło nadal trwa ten wrzesień, tęskni do tej kobiety mimo iż była zimna, tęskni, ona jadła zielone winogrona, była chłodna.