Podmiot liryczny mówi w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Podejmuje temat przemijalności ludzkiego życia. Nazywa fraszkami, błahostkami wszelkie rzeczy, o które człowiek zabiega. Podkreśla daremność walki człowieka ze zmienną fortuną. Człowiek sam nie panuje nad swoim losem. Wszystkie jego wysiłki, mające na celu zdobycie sławy lub majątku nie mają większego znaczenia. Starania i wiara człowieka, że sukces zależy tylko od niego, są złudne. Zostaje on porównany do teatralnej kukiełki, marionetki, która po zakończonym przedstawieniu zostaje odłożona na bok.