Urządzenia peryferyjne – Drukarki

Wyróżniamy cztery podstawowe typy drukarek komputerowych:

1.Igłowe 2.Laserowe 3.Atramentowe 4.termiczne

Oprócz tego wśród drukarek laserowych i atramentowych pojawił się termin drukarka GDI (Graphics Device Interface).

Drukarka tego typu jest po-zbawiona pamięci RAM i procesora. Nazwa i sposób pracy pochodzi bezpośrednio ze środowiska Windows i polega na użyciu tych samych procedur, które wykorzystuje Windows do stworzenia obrazu na ekranie dla stworzenia obrazu strony. Różnica polega tylko wyłącznie na rozdzielczości. Procesor komputera oblicza więc parametry obrazu i położenie każdego piksela w obrazie i te informacje w gotowej formie wysyła do drukarki. Ta tylko przenosi je na papier, czyli drukuje.

Wszystkie typy drukarek (z wyłączeniem GDI) posiadają wbudowane różnego rodzaju czcionki. Od prymitywnych rastrowych, w drukarkach mozaikowych i termicznych, do wektorowych (dowolnie skalowanych), w drukarkach laserowych i atramentowych. Posiadają również możliwość prostej obsługi tych czcionek, tzn. pogrubienia, pochylenia (, drukowania proporcjonalnego (proporcional - węższe litery zajmują na wydruku tekstowym mniej miejsca) oraz zagęszczenie wydruku tekstowego (condensed - umożliwiające wydrukowanie do 132 znaków w linii).

Drukarki igłowe (mozaikowe) - Drukarki igłowe to niegdyś najpopularniejszy rodzaj drukarki komputerowej. Wykorzystuje do drukowania taśmę barwiącą, podobną do tej stosowanej w maszynach do pisania. Jej główną zaletą są niskie koszty eksploatacji i możliwość drukowania kilku kopii na papierze samokopiującym. Do dziś często używa się ich do druku faktur itp. Zasada ich działania jest zbliżona do maszyn do pisania. Między elementem uderzającym (w drukarce igłami) a papierem znajduje się taśma barwiąca, uderzenie igły powoduje pozostawienie na papierze małej kropki. Odpowiednie układy kropek tworzą znaki (litery, cyfry, …) lub układają się w obrazy (grafika komputerowa). W przypadku drukarek z jednobarwną taśmą barwiącą, odcienie powstają przez odpowiednie zagęszczenie lub rozgęszczenie kropek na papierze. W przypadku drukarek kolorowych, taśma barwiąca składa się z kilku części, a mechanizm maszyny uzupełniony jest o możliwość pionowego ruchu taśmy. Kolory inne niż podstawowe, wchodzące w skład taśmy, tworzone są przez mieszanie kolorów, czyli przez nałożenie na jeden punkt dwóch lub więcej kolorów. Mogą też być uzyskiwane przez tworzenie matrycy kropek, o różnych kolorach sąsiadujących ze sobą. Ważną cechą taśmy jednobarwnej jest możliwość jej regulowania (maksymalnie trzy razy), co wydatnie zmniejsza koszty eksploatacji.

Drukarki laserowe : (Drukarka laserowa to rodzaj drukarki wykorzystującej w procesie drukowania laser. Drukarki laserowe charakteryzują się bardzo wysoką jakością wydruku, a druk pod wpływem wody nie rozpływa się.) Istnieją dwa typy drukarek laserowych, podział jest sztuczny i zależy od sposobu przenoszenia informacji o obrazie na bęben. Typ pierwszy to klasyczna drukarka laserowa, typ druki to drukarka LED. Istnieje jeszcze jedna technika druku o jakości zbliżonej do drukarek laserowych. W technice tej noszącej nazwę TonerJet nie używany jest laser, a specjalna folia o dużej liczbie otworków. Na razie ta technika nie upowszechniła się na rynku. Rozdzielczość wydruku w tej technice wynosi 600 dpi. Cena przewidywana dla takich drukarek jest o ok. 30% mniejsza od tradycyjnych. Technika LED wygląda podobnie, jednak zamiast jednej diody laserowej, której promień jest kierowany przez obracające się lusterko wielokątne mamy ok. 2500 diod LED. Usytuowane w dwóch liniach nie potrzebują skomplikowanego sterownika, jakie jest niezbędne przy szybko obracającym się lusterku (ok. 7500 obr/min.). Rozdzielczość takich drukarek jest nieco niższa od drukarek z jedną diodą la-serową, różnica jednak dla przeciętnego użytkownika nie jest zauważalna. Uzyskujemy za to znacznie mniejsze wymiary i wagę drukarki. Zaletą drukarek laserowych jest cicha praca oraz dobra jakość wydruków. Można drukować na papierze, folii i nalepkach oczywiście pod warunkiem, że materiał wytrzyma wysoką temperaturę wtapiania tonera. Do wydruków próbnych można używać trybu ekonomicznego oszczędzającego toner, a pozwalającego na uzyskanie dość dobrych efektów. Standardem już jest wbudowanie do drukarki kości pamięci z czcionkami wektorowymi (Adobe Type 1, True Type 2), co jest niewątpliwą zaletą. Wadą, wysoka cena samej drukarki i materiałów eksploatacyjnych, a także wysoki pobór mocy. Drukarki atramentowe : Zasada działania jest zbliżona do drukarek igłowych, zamiast jednak igieł są dysze (30, 60 a nawet 300), z których natryskiwany jest tusz na papier. Różne są techniki natryskiwania kropel tuszu na papier. Metoda Drop on Demand (wyrzuć na żądanie) polega na „wystrzeliwaniu” przez przesuwającą się nad papierem głowicę, tuszu w odpowiednim momencie (tzn. na żądanie sterownika). Natomiast metoda druku ciągłego, polega na wyrzucaniu serii bardzo drobnych kropelek z prędkością ok. 1 mln kropel na sekundę. Przy tej technice druku, by utworzyć jedną kroplę, trzeba wystrzelić wiele takich kropelek. Odchylanie ich toru (by padały gdzie trzeba), dokonywane jest za pomocą pola elektrostatycznego. Ta technika ma nad poprzednią ogromną przewagę w przypadku druku kolorowego, a szczególnie gra-fik mających duże powierzchnie w różnych odcieniach kolorystycznych (lub szarości). Metody wystrzeliwania atramentu są zasadniczo dwie. A)Pierwsza polega na wykorzystaniu elementu (elementów) piezoelektrycznego. Po podaniu napięcia element ten zwiększa swoją objętość w gwałtowny sposób, w ok. 5 mikrosekund, tyle samo czasu potrzebuje, by z powrotem wrócić do poprzednich rozmiarów. znajduje się tusz, wystrzeliwując kropelkę z dużą prędkością. B) Druga metoda polega na termicznym wystrzeleniu kropli tuszu. Element grzejny rozgrzewa się do ok. 400 stopni C i powoduje wy-tworzenie się pęcherzyka gazu wypychającego tusz na zewnątrz. Gdy pęcherzyk kurczy się wytwarza podciśnienie zasysając kolejną porcję atramentu, który ochładza element grzejny. Głowice wykorzystujące tę technikę zużywają się dużo szybciej niż przy druku piezoelektrycznym (nie jest istotna różnica dla przeciętnego użytkownika). Drukarki termiczne - Sposób wydruku jest identyczny jak w igłówkach. Igły uderzając w papier, powodują przepływ prądu rozgrzewającego papier i zostawiają utworzoną w ten sposób kropkę. Można w tych drukarkach stosować tylko specjalny papier, produkowany wyłącznie do nich. Praktycznie nie są już stosowane i spotykane są już tylko sporadycznie. Pewnego rodzaju hybrydą, czyli połączeniem drukarki termicznej i igłowej z jakością druku porównywalną do laserowej, jest drukarka termotransferowa. Wydruk uzyskiwany jest poprzez podgrzanie i dociśnięcie taśmy pokrytej topiącym się barwnikiem do papieru. Zasada ta umożliwia tworzenie wydruków o czystych kolorach (nie tylko odcieniach szarości) i dużej trwałości (i rozdzielczości 360 dpi). Wadą konieczność używania jednorazowych taśm barwiących (jednorazowych, bo po nałożeniu barwnika z taśmy zostaje na niej puste miejsce). Zaletą cicha praca i możliwość drukowania na folii. Jej zalety spowodowały uznanie jej za oficjalną drukarkę banków niemieckich. Technika termosublimacji jest ulepszoną wersją opisanej powyżej. Tu nie farba jest przenoszona na papier, a jej opary. Farba sublimuje (zmienia stan ze stałego na gazowy) i osiada na specjalnym pa-pierze. Kolorystycznie jest to drukarka nie do pobicia przez żadną inną. Liczba barw jest ogromna, a przejścia między barwami są idealnie płynne. Wydruk nie różni się specjalnie od fotografii. Cena takiej drukarki odpowiada cenie drukarki laserowej wysokiej jakości.