Człowiekowi nie może być wszystko jedno. Przedstaw swoje zdanie, odwołując się do dwóch przykładów z literatury, oraz życia. Człowiek z natury jest istotą myślącą co oznacza, że nie jest mu wszystko jedno. Zdaje sobie sprawę z tego, iż tylko on sam ma wpływ na swoje życie a to, jak nim pokieruje zaważy na jego losie. Każdy z nas staje przed wyborami i sytuacjami w których musi podejmować sensowne decyzje, zaś każda podjęta decyzja wiąże się z konsekwencjami. Człowiek w czasie całego swojego życia, musi zmierzyć się z wieloma wyzwaniami. Niekiedy są to proste wybory, a czasami bardzo trudne. Podjęte decyzje niekiedy mają wpływ na życie bliskich nam osób, dlatego bardzo ważne jest zmierzenie się z problemem. Nie wolno odsuwać od siebie odpowiedzialności, ponieważ tylko od nas zależy jak przeżyjemy to jedno życie, które zostało nam dane. Jest tak wiele sytuacji w naszym życiu, kiedy nie możemy być obojętni. Nie może być nam wszystko jedno. Nie możemy przechodzić obojętnie wobec krzywdy, która dotyka innego człowieka, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy nas może to dotknąć. Bardzo często spotykamy się z brakiem wrażliwości innych ludzi na biedę. Jest to problem, który coraz częściej jest poruszany w mediach, prasie, czy innych nośnikach przekazu. Niekiedy zwykła wrażliwość i wyciągnięcie ręki do drugiego człowieka, daje nadzieje na lepsze życie. Inną sytuacją, która wymaga uwagi jest zagrożenie życia. Musimy być świadomi wyborów jakie dokonujemy. Nigdy nie wiadomo przed jaką sytuacją postawi nas życie. Musimy postawić sobie pytanie, jak zachowamy się w sytuacji, gdy nasza pomoc okaże się ocaleniem czyjegoś życia. Jaka będzie nasza postawa. Tylko my sami o tym decydujemy. Większość z nas znajdując się w takiej sytuacji, odkręca się na pięcie i ucieka ,, gdzie pieprz rośnie”. Nie może być nam wszystko jedno Odwołując się do przykładów z literatury, na uwagę zasługuje książka, pt. ,, Stary człowiek i morze”, gdzie główny bohater mimo życiowych doświadczeń, sędziwego wieku, samotności i biedy, wie, że tylko on sam decyduje o swoim losie. Jego głównym przekonaniem była sentencja: ,, Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”. Kierując się tą zasadą, wiedział że tylko on sam jest kowalem swojego losu, i chociaż było mu ciężko w życiu, nie zachowywał się jakby było mu wszystko jedno i starał się walczyć z przeciwnościami losu, jakich doświadczał. Nie poddawał się, chociaż inni uważali go za pechowego człowieka, którego już nic dobrego w życiu nie spotka. Na uwagę zasługuje powieść- reportaż, Marka Edelmana, pt. ,, Zdążyć przed Panem Bogiem”. Utwór ten, jest rozmową z uczestniczką powstania w getcie warszawskim, która nie zgadzała się na los jaki ją spotkał. Bohaterka nie wyrażała zgody na to co ją spotkało. Nie było jej wszystko jedno, co się z nią stanie. Bunt przeciwko zniewoleniu, cierpieniu, jakie dotykało ludzi, którzy tak jak ona znaleźli się w getcie, popchnęły ją ku chęci zmiany losu jaki ją spotkał. Chęć obrony własnej godności i braku usprawiedliwienia dla oprawców, popchnęły cierpiących ludzi do buntu, który zakończył się dla nich tragicznie. Postawa tych ludzi zasługuje na uwagę, ponieważ potwierdza stwierdzenie, iż mimo sytuacji bez wyjścia, ważne jest podjęcie walki o swoje życie i godność. Odpowiedz na pytanie zawarte na początku pracy, może być tylko jedna. Człowiekowi nie może być wszystko jedno. Każdy z nas ma jedno życie, które nie zostało nam dane bez powodu. Głęboko wierzę, że nasze istnienie ma głęboki sens, ponieważ jesteśmy istotami inteligentnymi, które zostały obdarzone wolną wolą i wrażliwością. Tylko od naszych wyborów zależy, czy będziemy mogli chodzić z głową podniesioną do góry. Należy przyjąć asertywną postawę wobec świata, który nas otacza. Nie można być obojętnym wobec cierpienia i obłudy, trzeba umieć oddzielić dobro od zła, niezależnie od sytuacji w jakiej się znajdziemy. Musimy wiedzieć, że nie da się przejść przez życie obojętnie, nie podejmując walki o własną przyszłość.