W dramacie Williama Szekspira pt. “Makbet” znaczącą rolę odgrywa nie tylko główny, a zarazem tytułowy bohater, ale także Lady Makbet, czyli żona księcia. Świadomość możliwości objęcia władzy w Szkocji przejmuje kontrolę nad umysłami obojga małżonków, ich wątpliwości i wołania sumienia zostają stłumione przez nieodpartą żądzę panowania oraz wzrastające w nich ambicje i próżność. Lady Makbet jest bohaterką dynamiczną, zmienia się diametralnie pod wpływem popełnionych, wspólnie z mężem, okrutnych czynów. Lady Makbet stała się całkowicie nowym, nieznanym wzorcem kobiety- zbrodniarki. Głównym powodem dręczących Lady Makbet wyrzutów sumienia było oczywiście morderstwo, którego dokonała wraz ze swoim mężem. Winę bohaterki w dokonanej zbrodni można porównać do winy Makbeta, ponieważ to ona namówiła do mordu tana Kawdoru. Lady Makbet to okrutna kobieta, lecz nie można jej zarzucić braku inteligencji oraz sprytu. Z niesamowitą przebiegłością manipulowała Makbetem jak kukiełką- zwykłą zabawką, która podporządkowuje się cudzym pragnieniom i zachciankom. Lady Makbet to kobieta okrutna nie tylko ze względu na zbrodniarskie czyny których się dopuściła. Bez najmniejszych skrupułów ośmiesza męża, drwi z niego wyrażając wątpliwości dotyczącego jego męstwa, odwagi. Nie dba o cudze uczucia- swoimi słowami rani Makbeta jako mężczyznę, męża którego zadaniem jest bronić delikatnej, kruchej istoty jaką powinna być jego żona. Lady Makbet jest postacią skrytą. Nie opowiada o swoich uczuciach, emocjach, lękach. Pragnie za wszelką cenę udowodnić sobie i innym jak silną jest osobą. Jej pewność siebie, wiara we własne siły okazują się zbyt duże. Buduje wokół siebie swego rodzaju skorupę- nie uznaje łez, kompromisów, wyrzutów sumienia, pojednania ani cierpienia. Wszystkie te elementy uważa za ludzkie ułomności, które ona w swoim mniemaniu może pokonać. Bohaterka w jednej ze scen wyrzeka się macierzyństwa- nie chce dziecka, ponieważ ciąża i poród są według niej słabością, która dotyczy kobiet. Wyrzeka się więc swej kobiecości, niewinności i wrażliwości na rzecz bycia podziwianą przez męża, któremu owo wyznanie bardzo zaimponowało. Poznajemy ją w scenie piątej aktu I, podczas czytania listu od Makbeta. W liście mąż informuje ją o swoim rychłym powrocie do domu wraz z królem Szkocji, Dunkanem. Pisze też żonie o przepowiedni czarownic, według której pisane mu jest bycie królem Szkocji. Lady Makbet postanawia popchnąć męża do wypełnienia proroctwa i zaczyna knuć spisek przeciw Dunkanowi. Dowiadujemy się tutaj, że jest kobieta stanowczą i bardzo ambitną, powoduje nią chęć zdobycia władzy dla męża i siebie. Jest też przebiegła i sprytna. Podczas spotkania Lady Makbet i Makbeta, kobieta popycha męża do zbrodni, jest bezwzględna i nieustępliwa. Widząc wahanie małżonka przed popełnieniem ohydnego zabójstwa, wyszydza go i wyśmiewa, nazywając tchórzem, krytykuje jego słabość. Lady Makbet ma jasno wyznaczony cel – uczynienie swego męża królem Szkocji i dąży do niego bez względu na konsekwencje. Bohaterka podsyca w Makbecie ambicję i żądzę władzy, powołuje się na przepowiednię czarownic. Wykorzystuje też miłość Makbeta do siebie aby namówić go do morderstwa. Lady Makbet jest osobą zimną, wyrachowaną, zupełnie pozbawioną zasad moralnych i niezdolną do refleksji nad swoim postępowaniem. Wszystko to sprawia , że wyrzuty sumienia traktuje jako przejaw słabości, coś, co jej nie dotyczy. Odznacza się też ona opanowaniem i zimną krwią – po zabiciu Dunkana przez Makbeta kończy dzieło męża, odnosząc na miejsce zbrodni sztylet i wymazując krwią króla jego pijanych służących, aby to na nich spadło podejrzenie, a kiedy w czasie wieczerzy Makbet widzi ducha zamordowanego Banka, jego żona tłumaczy gościom jego dziwne zachowanie tajemniczą chorobą. Wielokrotnie, w dalszym toku akcji, Lady Makbet ratuje swego męża przed nieuważnym wyjawieniem zawiązanego spisku. W chwilach słabości podtrzymuje go na duchu, tłumiąc w sobie wszelkie ludzkie uczucia. Zmiana w zachowaniu Lady Makbet następuje po przejęciu przez Makbeta władzy w Szkocji. Zbrodnia i wspólna straszna tajemnica odsuwają od siebie małżonków. Makbet odrzuca kochającą żonę – dokonane morderstwa pozbawiły go wrażliwości, a jego miłość do małżonki wygasła i zamieniła się w obojętność. Lady Makbet cierpi z tego powodu, dręczą ją także wyrzuty sumienia, które przybierają postać zjaw i majaków. Kobieta krąży nocami po zamku, bezskutecznie próbując zmyć z rąk niewidzialną krew Dunkana. Pod wpływem popełnionych okrutnych zbrodni Lady Makbet popada w obłęd, do czego przyczynia się również obojętność męża. Nie mogąc dłużej znieść targających nią wyrzutów sumienia i szaleństwa, popełnia samobójstwo. Postać Lady Makbet potwierdza geniusz dramatopisarza. Jest ona niezwykle ciekawą osobowością, a zmiana jaka w niej zachodzi jest żywym poparciem tezy, że zło niszczy ludzi. W swoich monologach kobieta wspominała o mężu. Miała Makbetowi za złe brak zainteresowania rodziną i to, że utrzymanie władzy stało się jego jedynym celem. Postępujące wyrzuty sumienia i straszliwe myśli spowodowane ciężarem na sercu doprowadziły ostatecznie do śmierci Lady Makbet. Możliwe, że był to jedyny sposób by zakończyć jej cierpienie.