Rozprawiając na temat ochrony osób i mienia a dokładniej na temat jego podstawowych form uważam że należy wyjaśnić podstawowe pojęcia związane z tematem. Po pierwsze, ochrona osób – oznacza działanie mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia i nietykalności osobistej. Ochrona mienia zaś oznacza działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom, a także przeciwdziałające powstaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz nie dopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony. Po wyjaśnieniu podstawowych pojęć czas skupić się na rozwinięciu tematu podstawowych form ochrony osób i mienia. Podstawą prawną jest ustawa z dnia 22.08.1997 o ochronie osób i mienia wraz z późniejszymi zmianami, w zasadzie wszystkie podpunkty z tematu 6 zawierają się tejże ustawie. Zaczynając od początku a więc od podpunktu pierwszego który mówi nam o formach ochrony osób i mienia jest on niczym innym jak artykułem 3 ustawy o ochronie osób i mienia. Co można więcej o nim powiedzieć ? Co on właściwie wskazuje ? Wskazuje nam formy ochrony osób i mienia, czyli zgodnie z definicjami ujętymi w drugim artykule omawianej ustawy formy realizacji działań które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia, nietykalności osobistej oraz działań zapobiegających czynom zabronionym przeciwko mieniu, a także przeciwdziałających powstawaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz niedopuszczających do wstępu na teren zabroniony osób postronnych. W wielkim skrócie mówi nam o ochronie osób i mienia, ponieważ art. 2 to nic innego jak definicje pojęć ochrony mienia oraz ochrony osób które przedstawiłem powyżej.

Treść art. 3 ma podstawowe znaczenie dla wyznaczenia zakresu czynności do których uprawnieni są pracownicy ochrony posiadający różne rodzaje licencji- pracownika ochrony fizycznej oraz pracownika zabezpieczenia technicznego. Pracownicy posiadający licencję  pracownika ochrony fizycznej ( pierwszego lub drugiego stopnia ) są generalnie upoważnieni do wykonywania ochrony osób i mienia w formie bezpośredniej ochrony fizycznej, zaś pracownicy posiadający licencję pracownika zabezpieczenia technicznego ( pierwszego lub drugiego stopnia) są upoważnieni do wykonywania ochrony osób i mienia w formie zabezpieczenia technicznego. Bezpośrednia ochrona fizyczna jest w zasadzie oparta na elemencie osobowym ( fizycznym). Ta forma ochrony występuje w dwóch charakterach, po pierwsze stałym a po drugie doraźnym. Charakter stały  polega na ciągłym wykonywaniu czynności ochrony osób i mienia przez pracowników ochrony zaś doraźny to nic innego jak patrolowanie obiektu o różnych porach lub interwencja ochroniarzy podjęta w przypadku wystąpienia sygnału wskazującego na zagrożenie. 

Kolejną przedstawioną w ustawie formą bezpośredniej ochrony fizycznej jest stały dozór sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych. Te ujęcie budziło początkowo kontrowersje ponieważ na pierwszy rzut oka wydaje się, że opisane czynności należy traktować jako czynności zabezpieczenia technicznego. Trzeba jednak zauważyć, iż bezpośrednią ochroną fizyczną nie jest stały dozór elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych lecz dozór sygnałów przetwarzanych w tych urządzeniach. Tego rodzaju czynności może wykonywać osoba posiadająca licencję pracownika ochrony fizycznej.

Następną formą bezpośredniej ochrony fizycznej którą wskazuje nam ustawodawca, to konwojowanie wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych. Zaliczania konwoju do bezpośredniej formy ochrony jest jak najbardziej trafne. Konwój oznacza bowiem grupę ludzi bądź oddział strzegący przewozu osób lub transportu pieniędzy.  W dzisiejszych czasach mimo zaangażowania nowoczesnych środków technicznych jest to w dalszym ciągu forma OOiM oparta na elemencie osobowym i czynnościach wykonywanych przez konwojentów. 

Drugą formą ochrony osób i mienia jest zabezpieczenie techniczne. Pojęcie to obejmuje zarówno zabezpieczenie elektroniczne, jak i zabezpieczenie mechaniczne. Do tej formy zalicza się czynności które polegają na instalacji, eksploatacji, konserwacji oraz naprawach elektronicznych urządzeń oraz środków mechanicznego zabezpieczenia. Warto zauważyć że tak na prawdę czynności które wymieniłem powyżej wykonuje w praktyce wiele osób. Proste rzeczy takie jak wymiana zamka w drzwiach czy też montaż krat antywłamaniowych można uznać za montaż urządzeń mechanicznego zabezpieczenia. Wykonywanie tych czynności nie zawsze wymaga licencji pracownika ochrony zabezpieczenia technicznego. Licencja wymagana jest w przypadku wykonywania ochrony osób i mienia w formie zabezpieczenia technicznego w obiektach, obszarach i urządzeniach podlegającej obowiązkowej ochronie. Takie osoby chroniące takie obiekty bądź też obszary powinny posiadać odpowiednie licencje pracowników zabezpieczenia technicznego.

Jeśli chodzi o podpunkt drugi z tematu 6, zawiera się on w tym co napisałem powyżej wiec nie ma sensu dublować treści. Dokładniej zawiera się w bezpośredniej ochronie osób i mienia a więc tej osobowej ( fizycznej ). Jest to po prostu wykonywanie czynności ochrony osób i mienia a więc zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia to jeśli chodzi o ochronę osób zaś jeśli chodzi o ochronę mienia, ochrona obiektów a także pilnowanie aby żadna postronna osoba nie dostała się bez pozwolenia na teren chronionego obiektu. Krótko mówiąc oprócz podstawowych zadań ochrony osób i mienia są to wszelkiego rodzaju, obchody, patrole, również konwoje zawierają się w ochronie fizycznej.

Przejdę teraz do podpunktu trzeciego, mianowicie do ochrony obiektów. Podstawy prawne w kwestii ochrony obiektów to w/w ustawa OoiM z 1997 roku oraz Rozporządzenie RM z dn. 24 czerwca 2003 w sprawie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa państwa oraz ich szczególnej obrony. Do obiektów które podlegają właśnie obowiązkowej ochronie zalicza się: Ważne dla obronności państwa, Ważne dla interesuje gospodarczego państwa, Ważne dla bezpieczeństwa publicznego, Ważne dla innych ważnych interesów państwa.

Są to miedzy innych magazyny rezerw materiałowych, porty morskie oraz lotnicze, muzea itd.

 Ochrona obiektów ma swój podział na stałą czyli prowadzoną przez 24h bez przerwy lub doraźną czyli taką która prowadzona jest czasowo, dorywczo bądź też okazjonalnie. Również w ochronie obiektów występują dwie formy wykonywania zadań ochronnych, bezpośrednia ochrona fizyczna oraz zabezpieczenie techniczne. 

Ze względu na strefę działania ochronę stałą i doraźną dzieli się na wewnętrzną która polega na działaniach tylko wewnątrz budynku, zewnętrzną a więc zabezpieczenie terenu wokół budynku oraz kompleksową która łączy dwie powyższe. Warto również wspomnieć o systemie ochrony obiektu. Jest to służba ochrony fizycznej wspomagana przez zespół specjalistycznych środków technicznych zorganizowanych według zasad taktycznych. Warto wymienić czynniki które warunkują skuteczną obronę danego obiektu, mogę tutaj przywołać właściwie zorganizowany system ochronny a przede wszystkim sprawność i aktywność podejmowanych działań ochronnych. Teraz słów kilka o podstawowych rodzajach służby w ochronie, są to: posterunki stałe oraz doraźne, obchody, obchody, patrole, grupy interwencyjne oraz konwoje o których więcej powiem w dalszej części sprawozdania. Co do zabezpieczeń i ochrony budynków wiadomo że nie tylko ludzie są do tego wykorzystywani to także techniczne środki zabezpieczenia obiektów które można podzielić między innymi na budowlane, mechaniczne oraz elektroniczne. Konkretnie mówiąc urządzenia te mają za zadanie zabezpieczenie danego obiektu oraz utrudnienie dostępu do niego osobie niepowołanej. Teraz przedstawię kilka przykładów budowlanych urządzeń zabezpieczających, są to m.in. drzwi stalowe, kraty stalowe, rolety przeciwwłamaniowe, zamki itd. Do urządzeń mechanicznych zaliczę szafy stalowe, bankomaty, szafy pancerne, szafy sejfowe oraz automaty kasjerskie. Ostatnia grupa to środki elektroniczne których jest obecnie na rynku bardzo wiele. Są to m.in. popularne systemy antywłamaniowe, systemy sygnalizacji włamania i napadu, systemy przeciwpożarowe, bądź też kontroli dostępu, wymienić można również różnego rodzaju czujki oraz sygnalizatory. Decyzja o instalacji takich systemów podejmuje się na podstawie analizy zagrożeń na którą składa się wiele elementów. To w zasadzie tyle na temat ochrony obiektów.

    Zajmę się teraz ostatnim podpunktem, mianowicie konwojowaniem. Pojęcie to przewinęło się już na początku sprawozdania w związku z ustawą a konkretniej mówiąc punktem 1 podpunktem C który stanowi, że ochrona osób i mienia jest realizowana w formie bezpośredniej ochrony fizycznej polegającej na konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych. W zasadzie nie ma sensu po raz drugi przytaczać definicji konwoju ponieważ zrobiłem to na początku lecz warto przedstawić inne informacje nt. konwojowania i lekko zagłębić się w ten temat. Celem konwoju jest dostarczenie przewożonego mienia do adresata w stanie nienaruszonym. Można również wyszczególnić szczegółowy cel którym jest ochrona i zabezpieczenie transportowanego mienia przed kradzieżą, zniszczeniem, rabunkiem bądź też zagubieniem od chwili przejęcia opieki aż do przekazania go w miejscu odgórnie ustalonym. Co do istoty konwoju, chodzi tam w zasadzie że dane mienie często o bardzo dużej wartości jest na jakiś okres pozbawione ochrony np. ścian skarbca oraz elektroniki a zdane jest jedynie na ochronę fizyczną. W kwestii składu konwoju, przedstawia się następująco: 1. dowódca konwoju, 2. konwojent kierunkowy, 3. konwojent, 4. kasjer, 5. pracownik transportu.