Fragment 1. ukazuje Zosię jako młodą dziewczynę. Sposób, w jaki obcowała z przyrodą dodawał jej naturalności. Pomimo to momentami zachowywała się jak dziecko, a pokazuje to dokładnie scena z fragmentu 1., jak zawstydzona i przestraszona ucieka z pokoju na widok mężczyzny. Widać także, że jest osobą skrytą i wstydliwą. Najlepiej czuje się na wsi wśród przyrody. ujawnia to sama, przyznając jak bardzo tęskniła za Soplicowem, kiedy wyjechała do Wilna. Telimena natomiast jest zupełnym przeciwieństwem Zosi. Ukazuje się jako kobieta wyrachowana i bez skrupułów. Zależy jej bardziej na własnym szczęściu, niż na szczęściu innych. Najlepszym przykładem jest to, że we fragmencie 2. chcąc zapewnić sobie dostatek i dobre życie, chce wydać Zosię za Hrabiego, by następnie zamieszkać razem z młodym małżeństwem i być dla nich jak matka. Sama Telimena myślała na początku o tym, by wyjść za Hrabiego, ale nie mogła się zdecydować, bo był jeszcze Tadeusz, którego uważała jeszcze za dziecko. Poluje początkowo na obu mężczyzn i sprawdza wady oraz zalety obu. Telimena ma świadomość swojego wieku i tego, że się starzeje. Dostrzega także w sobie inna wadę- brak majątku. Szczególnymi chechami Telimeny jest pewność siebie i przebiegłość. We fragmencie 3. najbardziej ujawniają się jej cechy, kiedy zostaje odrzucona przez Hrabię, gdyż ona nie chce, by psuł jej ślub z Rejentem. Obie postacie zostały ze sobą zestawione, by ukazać kontrast. Zosia- naturalna, miła, młoda. Telimena-dojrzała, przebiegła i wyrachowana. Na podstawie tych cech autor podkreślił delikatność Zosi, a dzięki tym cechom uzyskał negatywne cechy drugiej bohaterki-Telimeny.