Ukazanie metafory rybaka, posługując się dziełem francuskiego malarza Puvis de Chavannes’a pt. „Ubogi rybak” jest istotnym elementem w utworze Żeromskiego. Podziwiany przez Judyma „rybak” stał się przenośnią tego, czego żaden człowiek nie chciałby doświadczyć, czyli ludzkich cierpień, krzywd i niesprawiedliwości. W wyobraźni Judyma w momencie, gdy widzi ten obraz, ukazują się dwa światy: świat ludzi skrzywdzonych, cierpiących niewiarygodną nędzę, poniżenie oraz świat ludzi, których egoizm tylko przez chwilę może ulec zachwianiu. Przeciwieństwem dzieła jest rzeźba Wenus z Milo, symbolizująca piękno świata, wszystkiego, co jest w nim delikatne i kruche. Jest także uosobieniem miłości. Symbolika tych dzieł stała się nieodzownym elementem utworu, gdyż pokazuje jak wielkim kontrastem może być rzeczywistość. Z jednej strony ukazuje piękno, a z drugiej brzydotę i podłość świata. Wenus z Milo i „Ubogi rybak” są również symbolem uosobienia uczuć, które zawsze będą ze sobą walczyć w sercu Judyma. Żeromski celowo umieścił te kontrastowe symbole w swoim dziele, aby ukazać wrażliwość bohatera zarówno na piękno i harmonię, jak i nędzę otaczającego świata. Zmagania człowieka z wodą można interpretować, jako walkę człowieka o przetrwanie, o pożywienie. Ponadto jest to związane z żywiołem – woda, której rybak nie jest w stanie pokonać.