Poezja istnieje wśród ludzi od wieków. Wiersze już od pokoleń służą człowiekowi do wyrażania swoich uczuć w słowach. Twórczość poetycka podtrzymywała niejedną społeczność w trudnych jej momentach na duchu. Za możliwość tworzenia utworów poetyckich w przeciągu wielu lat zginął nie jeden poeta. Porównajmy teraz utwory Horacego oraz Wisławy Szymborskiej. Wiersz pod tytułem „Wybudowałem pomnik” jest przykładem liryki wyznania. Podmiot liryczny może być utożsamiany z autorem utworu, gdyż możemy odnaleźć wątki autobiograficzne o jego pochodzeniu. Poeta w wierszu chce pokazać, iż jego twórczość jest ponad czasowa, że jest ponad innymi pisarzami. Skryba wiersz adresuje bezpośrednio do muzy Melpomeny, natomiast pośrednio do każdego czytelnika. Horacy jest bardzo pewien swojej wielkości literackiej, porównuje swoje dokonania do pomnika twardszego od spiżu, co oznacza, iż jego twórczości nic nie jest wstanie zniszczyć. Mówiąc, że ów pomnik jest większy nad ogrom królewskich piramid oraz nieruszony przez deszcze gryzące uświadamia nas o wielkości swojej twórczości i nienaruszalności przez mijający czas. Informuje nas również, iż pozostawił po sobie cząstkę, fragment duszy zawarty w swoich utworach, który będzie wiecznie młody, a autora nigdy nie zniknie, lecz będzie zawsze rosła w siłę. Poeta w utworze zawarł fragment swojej historii, mówiący o jego pochodzeniu. Horacy uważa, że to właśnie dzięki niemu została rozpowszechniona poezja grecka. Prosi Melpomeny by ta ukoronowała go wieńcem za jego zasługi dla poezji. Utwór pod tytułem „Wieczór autorski jest przykładem liryki bezpośredniej. Podmiotem lirycznym najprawdopodobniej jest poeta, który mówi o współczesnej poezji, która jest niezauważana przez ludzi. Poeta adresuje wiersz bezpośrednio do muzy. Artysta porównuje sytuacje boksera i poety, mówi, że pięściarz posiada większą widownię niżeli pisarz. Współcześni ludzie potrzebuję adrenaliny, a nie emocji zawartych w pięknych wierszach. Poeta żali się muzie, iż ludzie przychodzą wysłuchać poezji jedynie z przymusu, mówi również o tym, że nawet osoby, które przychodzą to nie słuchają twórczości. Jedynie na meczach bokserskich ludzie są podekscytowani i pełni zapału do obejrzenia przerażających scen. Współczesna poezja jest mało popularna, ludzie nie kojarzą jej z rozrywką, nie przynosi ona również sławy, krótko mówiąc niekorzystna dla współczesnego odbiorcy. Adresat utworu uświadamia nas, że ludzie na wieczorach poetyckich śpią zamiast posłuchać piękna poezji. Po analizie dwóch powyższych utworów śmiało możemy stwierdzić, iż poetą łatwiej było być kiedyś niżeli obecnie, gdyż kiedyś ludzie byli chętni do wysłuchania utworów literackich, a obecnie człowiekowi liczy się jedynie rozrywka w formie uprawiania sportu czy też oglądania jak robią to inni. Obecnie ludzie pogrążają się w natłoku pracy, pędzą naprzód zapominając o wartościach niesionych przez poezję.