Obraz Gustavea Moreau ‘Prometeusz" nawiązuje do słynnego tytana z mitologii greckiej, który dla ludzi gotów był poświęcić swoją wolność, ale także znosił ból i upokorzenie.

Historia Prometeusza zaczęła się od tego, iż na swiecie ludzie znaleźli się dzięki niemu, ponieważ wcześniej byli na nim tylko bogowie, przyroda, a także różnorodne zwierzęta. Tytan pewnego dnia wpadł na pomysł, aby z gliny z dodatkiem swoich łez ulepić coś na kształt bogów. Do tego celu użył też iskry z rydwanu Heliosa. Dzięki temu istota, którą stworzył miała posiadać duszę. Pomimo tego, że tytan bardzo sie starał, to jednak człowiek, którego stworzył bardzo się różnił od olimpijskich bogów. Nie posiadał on magicznych zdolności, ani nadludzkiej siły. Nie potrafił on samodzielnie uporać sie ze swoimi problemami, poniewaz wszystko co widział było dla niego nowoscią i tajemnicą. Człowiek był nieporadny i bardzo słaby, niczym dziecko, które przychodzi na świat. Nie potrafił on zadbać o swoją strawę, nie wiedział jak poruszać się w gąszczu dzikiej natury, jak zbudować dom. Człowiek potrzebował przewodnika, który wskaże mu odpowiednią drogę, aby mógł umiejętnie poruszać sie po świecie. Pokaże mu właściwe tory, pokaże jak żyć, jak radzić sobie z codziennymi problemami. Prometeusz nie mógł patrzeć na bezradność człowieka, wiec postanowił pomóc mu, ucząc go tych rzeczy, które są potrzebne do tego, aby żyć. Jednak zanim to zrobił ukradł Zeusowi ogień i podarował go ludziom. Radość ich z tego powodu była ogromna, ponieważ od tej pory ludzie mogli się ogrzać i wypocząć w ciepłym, przytulnym miejscu. Poza tym tytan nauczył ich różnych rzemiosł bez, których trudno by było normalnie funkcjonować. Ludzie z dnia na dzień byli coraz mądrzejsi i bardziej samodzielni. Potrafili juz radzic sobie z codziennymi problemami. W tym czasie ich życie należało do miłych i przyjemnych, ponieważ na świecie nie było wojen czy chorób. Głód czy ubóstwo nie zaglądalo nikomu w oczy. Ludzie pracowali i wykorzystywali umiejętnosci, których nauczył ichPrometeusz. Wszyscy żyli z sobą w zgodzie, chętnie sobie pomagali, byli sobie życzliwi. Niestety, ale ten spokój na świecie przerwał Zeus, który zaczął obawiać się zagrożenia ze strony ludzi. Myślał on, iż ludzie z czasem mogą nie okazywać bogom naleznego hołdu, dlatego postanowi on ukarać nie tylko Prometeusza, ale również i istoty, które on stworzył. W tym celu Zeus nakazał jednemu z bogów stworzyć cudownej urody niewiastę o imieniu Pandora. Inni bogowie dali jej powab i czar, a także pięknie przystroili. Na koniec wręczyli jej puszkę i odeslali do Prometeusza. Pandora dostała od bogów zakaz otwierania dziwnej puszki. Tytan jednak był bardzo mądry i czuł, że bogowie będą mu chcieli w jakis sposób zaszkodzić, dlatego nie otworzył on puszki, nie zatrzymał też przy sobie niewiasty. Ale pokusie uległ jego brat. Ożenił się on z Pandorą, a następnie wspólnie otworzyli oni tajemniczą puszkę. W tym samym momencie świat nawiedziły rożne nieszczęścia. Teraz ludzie wiedzieli czym jest choroba, głód i śmierć. Ludzie nie żyli już z sobą w zgodzie, a kłócili się pod byle pretekstem. Byli wobec siebie egoistyczni i brutalni. Tym wydarzeniem bardzo się Prometeusz zmartwił się i zezłościł. Tak bardzo się starał, aby ludzie byli szczęśliwi i samodzielni, a okrutny Zeus sprawił, że dotknęła ich kara, choć niczym nie zawinili. Tytan postanowił przypochlebić się Zeusowi i obiecał, że ludzie będą szanować bogów i skladać im należny hołd. W ramach zawartego sojuszu Prometeusz zaprosił na ucztę Zeusa, w której sprawca wszystkich nieszczęść na swiecie miał wybrać jakąś część woła, którą wcześniej przygotował tytan. Ta część, którą miał wybrać Zeus miała być składana bogom w ofierze. Jednak Prometeusz nie chciał, aby ludzie dzięki temu byli pozbawieni mięsa. Dlatego użył on wobec Zeusa podstępu. Kości zabitego zwierza przykrył on tłuszczem, natomiast mięso -skórą. Zeus bez chwili wahania wskazał na tą część z woła, która przykryta byla tłuszczem. Jakie było jego zdziwienie, kiedy ujrzał, że pod skórą znajdują się same kości. W tym momencie bóg postanowił ukarać Prometeusza za jego zuchwalstwo. W tym celu wydał on rozkaz, aby przykuto tytana do skał Kaukazu. Od tej pory sęp każdego dnia wbijal się w ciało Prometeusza i wyżerał mu wątrąbę, która potem odrastała mu na nowo. Dobry tytan cierpiał i znosił niewyobrażalny ból. Tortury jakie sprawł mu Zeus powtarzały się codziennie.

Właśnie ten moment uchwycił w swoim dziele malarz. ObrazGustavea Moreau przedstawia Prometeusza siedzącego wysoko na skale. To miejsce jest bardziej oswietlone niż pozostała część obrazu. Tytan jest dobrze umięśniony, praktycznie nagi, ponieważ tylko kawałek żółtego materialu przykrywa jego intymną część. Ciało tytana jest blade, a po prawej stronie widać krwawą ranę. Pręży on swoje mięśnie jakby chciał wyrwać się z niewoli. Na nogach Prometeusza założone są obręcze. Jego ręcę są schowane za plecy i również są spętane przez kajdany. Tytan ma rude, proste włosy, które są średnieh długości. Trochę jaśniejszego koloru jest jego broda. Nos Prometeusza jest prosty, usta zaciśnięte. Jego oczy mają złowrogi wyraz. Prometeusz patrzy przed siebie w dal. Głowa jest przechylona do przodu jakby tytan chciał wyrwać się z więzów, które go krępują. Nad glową Prometeusza jest jasny ognik - symbol ognia podarowanego ludziom. Po prawej jego stronie siedzi wielkich rozmiarów sęp. Ptak jest koloru bialego, żółtego i brązowego. Jego skrzydła są rozpostarte jakby chciał kogoś odstraszyć. Wielkie pazury i dziób świadczą o sile i złowrogich zamiarach sępa. Ptak pozostawił krwawą ranę na ciele Prometeusza. Pod nogami dobrego tytana leży martwy sęp. Jego głowa zwisa częściowo ze skał. Nad głową Prometeusza widać też potworną, brązową głowę.. Wychyla się ona jakby z nieba. Może pilnuje tytana. Potwór ma wielkie oczy . Pokazuje brzydkie, brązowe zęby. Jego usta są również dużych rozmiarów. Dalej w tle widać skały w kolorach ciemnego brązu. Niebo jest niebieskie z odcieniem jasnego brązu.

Obraz wielkiego malarza przedstawia mękę i cierpienie Prometeusza. Jego ból był wynikiem tego, że stanął on w obronie ludzi. Dla nich gotów byl do największych poświęceń. Czynił on same dobro, poniewaz nauczył ludzi jak radzić sobie z wszelkimi przeciwnościmi losu, dał im ogień. Nauczył ich też miłości i szacunku względem innych ludzi. Za jego sprawą wszystko układało się pomyślnie. Prometeusz nie pozwalał bogom skrzywdzić ludzi, cały czas był po ich stronie. I robił wszystko, aby życie ich było szczęśliwe. Buntował się on przeciw bogom, którzy mieli złe zamiary wobec ludzi. Prometeusz był wobec nich nieposłuszny, bo najważniejsi byli dla niego ludzie, których bardzo kochał. Kara jaka spotkała tytana za jego miłość, była niesprawiedliwa, okrutna i zła. Bogowie nie okazali Prometeuszowi serca ani współczucia.