Właściwość rzeczowa organu Upoważnienie dl załatwienia określonych spraw, może być właściwością ustawową lun nabytą w drodze porozumienia między organami. Wskazana jest w ustawach ustrojowych czyli w ustawach powołujących określony organ, w ustawach kompetencyjnych. Przepis szczególny wskazuje organ właściwy miejscowo. Właściwość miejscowa organu Jest wyznaczona granicami administracyjnymi jednostki. Ustala się ją w zależności od podmiotu bądź rodzaju sprawy np. dla osoby fizycznej właściwie miejscowo jest ten organ na terenie którego dana osoba jest zameldowana na pobyt stały bądź przebywa z zamiarem stałego pobytu. W przypadku nieruchomości właściwym jest ten organ na terenie, którego nieruchomość się znajduje, natomiast jeżeli znajduje się ona na terenie dwóch organów, właściwy jest ten organ, na którym leży większa część nieruchomości. W przypadku przedsiębiorstwa właściwy jest ten organ na terenie, którego przedsiębiorstwo się znajduje lub ma być prowadzone. Zasada praworządności w postępowaniu administracyjnym Wynika ona z art. 6 i 7 KPA. Organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa i w granicach przez to prawo ustalonych. Organ administracji publicznej może ingerować w sferę życia obywatela w sposób władczy (nakazy i zakazy) wówczas jeżeli przepis prawa tak stanowi. Jeżeli przepis nie ingeruje określonej dziedziny ingerencja administracji jest bezprawna. Do administracji nie ma zastosowania reguła: co nie jest zakazane to jest dozwolone. Odnosi się ona do obywateli. Zasada ta kierowana jest do administracji publicznej bo dysponuje przymusem państwowym. Zasada dwuinstancyjności w postępowaniu administracyjnym Wynika z art. 15 KPA. Od każdej decyzji wydanej w I instancji służy stronie odwołanie do organu II instancji lub organu odwoławczego. Jeżeli decyzję wyda właściwy w sprawie minister lub Samorządowe Kolegium Odwoławcze od takiej decyzji odwołanie nie służy. Jest to decyzja ostateczna, jednakże przepisy kodeksu przewidują środek jak gdyby odwoławczy – wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Pełnomocnictwo w postępowaniu administracyjnym Na gruncie postępowania administracyjnego pełnomocnikiem może być każda osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych. Nie musi posiadać ona kwalifikacji. Może być ustalone one na piśmie lub ustnie do protokołu. Pełnomocnictwo pisemne nie wymaga szczególnej formy np. poświadczenia notarialnego. Przepisy nie wymagają, żeby obdarowany pełnomocnictwem wyraził swoją wolę. Pełnomocnictwo w sprawach mniejszej wagi – organ może nie żądać pełnomocnictwa jeżeli pełnomocnikiem jest członek rodziny albo domownik, a zakres pełnomocnictwa nie budzi wątpliwości. Prokurator jako podmiot na prawach strony Prokurator może żądać wszczęcia postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem. Do niego może zwrócić się strona, żeby wziął udział w postępowaniu, ale również i organ. Udział prokuratora ma zagwarantować, że postępowanie będzie przebiegało zgodnie z prawem. Prokurator może przyłączyć się do toczącego postępowania. Może wnieść o powołanie jakiegoś świadka, wnioski dowodowe. Może brać udział w czynnościach procesowych. Prokurator może wnosić środku odwoławcze (zaskarżenia). Może wnieść odwołanie od decyzji lub skargę na decyzję do Sądu Administracyjnego. Prokuratorowi w ramach tych czynności nie przysługują dodatkowe uprawnienia. Przysługuje mu środek nadzwyczajny, sprzeciw od decyzji ostatecznych. Może wnieść sprzeciw jeżeli przepisy kodeksu bądź innej ustawy przewidują stwierdzenie nieważności decyzji albo wznowienie postępowania. Wnosząc sprzeciw musi wskazać czego żąda. Sprzeciw prokuratora organ ma obowiązek rozpatrzyć w terminie 30 dni. Po wniesionym sprzeciwie organ powiadamia strony. Organ przeprowadza postępowanie wyjaśniające i jeżeli uwzględni żądanie prokuratora decyzję uchyla lub zmienia. Jeżeli żądania nie uwzględni odmawia uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji. Organizacja społeczna jako podmiot na prawach strony Może ona żądać wszczęcia postępowania jeżeli sprawa znajduje się w zakresie statusowym jej działania. Organizacja społeczna na forum publicznym ze skutkiem prawnym może występować wówczas jeżeli spełni wymogi o stowarzyszeniach. Organ administracji publicznej dopuszcza organizację bądź odmawia jej dopuszczenia w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Organizacja może żądać dopuszczenia jej do udziału w toczącym się postępowaniu, jeżeli sprawa znajduje się w zakresie jej statutowego działania. Organ w drodze postanowienia na które służy zażalenie dopuszcza tą organizację bądź odmawia. Przedstawicielowi organizacji przysługują prawa strony np. może składać wnioski dowodowe, brać udział w czynnościach procesowych, wnosić środki odwoławcze. Jeżeli organizacja nie bierze udziału w postępowaniu to za zgodą organu może zając stanowisko w sprawie. Pojęcie decyzji i jej znaczenie w postępowaniu administracyjnym Zgodnie z art. 104 KPA organ załatwia sprawę w drodze decyzji administracyjnej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Na gruncie prawa administracyjnego decyzja wywiera takie skutki prawne, jak wyroki w innych postępowaniach. Decyzja wywiera skutki prawne względem organu, który ją wydał, względem adresata, a także innych podmiotów jeżeli przepis tak stanowi. Decyzja w prawie administracyjnym występuje pod różnymi nazwami np. prawa jazdy, świadectwo dojrzałości, koncesja, licencja, pozwolenie. W związku z tym według orzecznictwa sądowego, jeżeli akt administracyjny rozstrzyga sprawę indywidualną i jest podpisany to jest decyzją bez względu na nazwę. Decyzja jest aktem administracyjnym rozstrzygającym sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończący postępowanie w danej instancji. W trybach nadzwyczajnych może to być stwierdzenie nieważności decyzji, odmowa wznowienia postępowania itp. Decyzja jest aktem administracyjnym ściśle sformalizowanym. Art. 107 KPA podaje elementy podstawowe decyzji. Są nimi:

1. Oznaczenie organu
2. Data wydania decyzji
3. Oznaczenie strony lub stron
4. Podstawa prawna
5. Rozstrzygnięcie
6. Uzasadnienie faktyczne i prawne
7. Pouczenie
8. Podpis z podaniem imienia i nazwiska i stanowiska służbowego. Elementy dodatkowe decyzji Decyzja może zawierać elementy dodatkowe takie jak:
9. Rygor natychmiastowej wykonalności – nadaje się decyzją niestatecznym, czyli takim od których służy odwołanie, rygor może być nadawany z mocy prawa bądź przyznawany uznaniowo przez organ
10. Termin – czyli odcinek czasu do którego decyzja wywiera skutki prawne, żadzie od którego wywiera skutki prawne
11. Warunek – czynność lub zespół czynności, które mogą być dokonane w dłuższym okresie czasu
12. Zlecenie – to czynność, która może być dokonana jednorazowo bądź w krótkim odstępie czasu