Historia myśli zjednoczeniowych jest tak długa, jak niemalże obszerna jest historia samej Europy, bowiem idee łączenia państw w jeden organizm, jednoczenia krajów pod silnym panowaniem znane były już królom i władcom sprzed wielu wieków. Dla historii jednak Unii Europejskiej najistotniejsze zmiany i prądy myślowe pojawiać się zaczęły wraz z początkiem XX wieku, a konkretniejsze działania miały miejsce po zakończeniu II wojny światowej. Dramatyczne wydarzenia tamtego okresu, jak również sytuacja powojenna w Europie zmusiły włodarzy europejskich państw do podjęcia właściwych kroków dla ustabilizowania życia na kontynencie. Zakończenie bowiem drugiej wojny światowej nie przyniosło oczekiwanego pokoju i spokoju na arenie międzynarodowej, ale na terenie Europy wykształtowały się dwie strefy wpływów – zamiast łączyć, dzielące kraje Wschodu i Zachodu „żelazną kurtyną”. Kontynent europejski tym samym stracił pozycję najbardziej stabilnego miejsca świata, gdzie gospodarka i polityka przebiegały po zrównoważonych torach. To Stany Zjednoczone stały się liderem i mocarstwem dominującym, dystansując Europę i stając się jednocześnie państwem niosącym Europie niezbędną pomoc. A więc europejskie centrum gospodarcze świata zaczęło blednieć przy wzrastającej potędze USA. Nie mogło być inaczej, skoro druga wojna światowa przede wszystkim rozgrywała się na terenach krajów europejskich i to tutaj dokonało się najwięcej zniszczeń. Okres powojenny wymagał więc odbudowy zniszczonych gospodarek państwowych, modernizacji infrastruktur, naprawy sytuacji po upadku systemu kolonialnego. Stany Zjednoczone starały się pomagać w tych kwestiach Europie, bo zdawały sobie świetnie sprawę z możliwych korzyści jakie kraje europejskie mogą im przynieść. Inną kwestią, o którą należało dbać od pierwszych lat po zakończeniu wojny była stabilizacja polityczno-społeczna i permanentne niedopuszczanie do głosu odradzających się idei nacjonalistycznych i totalitarnych. Choć z tym ostatnim różnie bywało, a i sama Polska znalazła się w strefie wpływów radzieckich pod władaniem reżimu komunistycznego, pojawiała się najwyższa pora, aby zbliżyć się do Stanów Zjednoczonych i spróbować stworzyć wspólną Europę – wyzbytą podziałów i bogatszą o doświadczenia tragiczne ostatnich dwóch wojen, a jednocześnie mogącą stawić czoła sile gospodarczej i politycznej Stanów Zjednoczonych i nieprzewidywalnym działaniom wciąż potężnego Związku Radzieckiego