W moim wypracowaniu przedstawię Judyma jako nonkomformistę i spolecznika. Tomasz Judym jest głównym bohaterem powieści Stefana Żeromskiego pt.: “Ludzie bezdomni”. Książka opowiada o ludziach doświadczonych życiem, nieszczędzonych przez los, a także ukazuje losy tzw. “wyższych sfer”.

Tomasz Judym pochodził z ubogiej rodziny, jednak zyskał miano inteligenta poprzez studia medyczne w Paryżu. Sponsorem dalszej nauki Tomasza była jego ciotka, jednakże nie dostał tych pieniędzy za darmo. Kobieta trudniła się prostytucją, chłopak musiał sprzatać w jej domu, spał na małej kanapie w przedpokoju, jednak nie mógł położyć się dopóki ostatni klient ciotki nie opuścił mieszkania. Po trudnym dzieciństwie przyszedł czas nauki. Będąc w Paryżu poznał panią Niewadzką, siostry Orszeńskie a także Joannę Podborską, widział piekno sztuki i architektury a z drugiej strony straszne warunki życia najuboższych, płatne noclegownie dla bezdomnych, w których spalo sie na podłogach. W Warszawie ponownie zetknął się z wszechogarniajacą biedą, ktorej sie przeciwstawiał. Nie mógl patrzeć, jak zly stan majatkowy wpływa na zdrowie ludzi, na ich domy. Dlatego na spotkaniu u doktora Czernisza wygłasza referat na temat złych warunków życia warstwy robotniczej, oraz charytatywnej pomocy przy zwalczaniu nie skutkow, ale przyczyn. Twierdzi, że :“lekarz dzisiejszych czasów to lekarz ludzi bogatych”( czy podobny cytat, nie jestem pewna). Tomasz spotyka sie z niezrozumieniem i pogarda kolegów. Nastepnie otwiera prywatny gabinet, sądząc iż tak pomoże jak największej ilości ludzi. Niestety, do gabinetu przychodzi tylko kwestująca staruszka.

Doktor wyjeżdża do Cisów. tam pracując w uzdrowisku zauważa biedę mieszkańców pobliskiej wsi. ludzie zostają bez opieki lekarzy, ponieważ nie maja na nia pieniedzy. Przez staw/jezioro nad uzdrowiskiem choruja na malarie oraz na suchoty (gruźlica). Po kłótni z dyrektorem Tomasz planuje udać sie z powrotem do Warszawy, jednak spotkany dawny przyjaciel, Korzecki, namawia go do podrózy na Górny Śląsk.

W Sosnowskim Zagłębiu Judym zostaje lekarzem w kopalni “Sykstus”. Widzi ciezka prace wykonywana przez gornikow a takze biede czworakow. W miedzyczasie pisze wiele listów do Joanny Podborskiej, ktora zakochana pragnie odwiedzic go w Sosnowcu. Kiedy guwernantka przyjeżdża do Tomasza i opowiada o pragnieniu wspólnego życia, ten odrzuca jej miłość twierdząc, ze wpierw musi spełnic swój obowiazek, nie moze rozpraszac sie miłoscia. Dziewczyna odjeżdża a powieść kończy scena przy rozdartej sosnie, która symbolizuje rozdarcie wewnetrzne lekarza.