Wyróżniamy następujące zaimki osobowe:

Liczba pojedyncza

ich - ja du - ty er - on sie - ona es - ono

Liczba mnoga

wir - my ihr - wy - nie czytamy “h” gdyż znajduje się w środku wyrazu, jest to tak zwane “nieme h”. sie - oni Sie - Pan, Pani, Państwo, Panowie, Panie - jest to forma grzecznościowa. Polacy mylą często sie (oni) z Sie (forma grzecznościowa). W odróżnieniu od sie (oni) w języku niemieckim formę grzecznościową “Sie” piszemy zawsze dużą literą.

Uwaga!

Pominięcie zaimka osobowego w języku niemieckim jest NIEDOPUSZCZALNE i niepoprawne, odwrotnie niż w języku polskim.

Wyjątkiem od tej reguły jest tryb rozkazujący.

Przykład:

Ich gehe oft ins Kino. Heute geht er nich in die Schule. Wer bist du?

Najpierw jednak z racji tego, że jest to dopiero druga lekcja kursu, chciałbym Ci podpowiedzieć jak jeszcze skuteczniej możesz z niego korzystać. Czasowniki w języku niemieckim odmieniamy przez zaimki osobowe.

UWAGA!

W języku niemieckim WSZYSTKIE czasowniki poza naprawdę nielicznymi wyjątkami (np. tun - czynić) kończą się na “-en”, oraz na “-n”. Jest to jedna z najbardziej podstawowych i najważniejszych zasad w języku niemieckim! Czasownik dzieli się na temat i końcówkę. Temat zawsze pozostaje ten sam a zmienia się końcówka. Zobacz na przykładzie czasownika gehen - iść geh - temat en - końcówka Tak więc do każdej osoby dołącza się osobną, określoną końcówkę:

• do zaimka “ich” dołączamy “-e”
• do zaimka “du” dołączamy “-st”
• do zaimków “er” “sie” “es” dołączamy “-t”
• do zaimka “wir” dołączamy “-en”
• do zaimka “ihr” dołączamy “-t”
• do zaimka “sie” dołączamy “-en”
• do zaimka “Sie” dołączamy “-en”

Wskazówka!

Pierwsza oraz trzecia osoba liczby mnogiej wraz z formą grzecznościową mają takie same końcówki “-en”.

Dla przykładu odmienimy czasownik machen - robić - jest to bezokolicznik

PRZYPOMNIENIE:

Bezokolicznik jest to podstawowa forma czasownika. Bezokoliczniki nie określają czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu ani strony. Np. machen - robić, wyraża tylko czynność. Nie mówi nam, kto daną czynność wykonuje, ani kiedy.

Dlatego czasowniki w słownikach występują właśnie w bezokoliczniku.

W języku polskim bezokoliczniki kończą się zazwyczaj na “ć” i “c” - wlec

odmieniamy czasowniki w języku nimieckim na przykładzie czasownika machen.

Liczba pojedyncza

ich - mache (ja robię) du - machst (ty robisz) er - macht (on robi) sie - macht (ona robi) es - macht (ono robi)

Liczba mnoga

wir - machen (my robimy) ihr - macht (wy robicie) sie - machen (oni robią) Sie - machen (Pan, Pani, Państwo, Panowie, Panie robi/robią)