Hektor (gr. Ἕκτωρ Hektōr, łac. Hector) – w mitologii greckiej królewicz i najdzielniejszy bohater trojański; bohater Iliady Homera.

Uchodził za syna Priama i Hekabe (Hekuba). Był bratem Parysa, Deifoba i Kasandry oraz mężem Andromachy.

W czasie wojny trojańskiej zabił Patroklosa (myśląc że to Achilles, gdyż miał na sobie jego zbroję), za co w odwecie zginął z ręki Achillesa pod murami Troi. Nawoływania rodziny Hektora do jego powrotu do twierdzy opisuje Lament Andromachy autorstwa Homera.

Chcąc pomścić śmierć kuzyna i przyjaciela (Patroklosa) oraz zemścić się na jego zabójcy, Achilles zawlókł ciało Hektora do obozu greckiego, wystawił je niepochowane na żer zwierząt tj. psów i sępów (co było największą karą dla starożytnych, gdyż oznaczało skazanie duszy na wieczną tułaczkę po ziemi). Ponadto przyczepił je do swego rydwanu i codziennie rano przejeżdżał pod murami Troi. Dopiero Priam wybłagał u niego oddanie zwłok w zamian za cały wóz złota. Po uroczystościach pogrzebowych Hektora (kremacja) w Troi zarządzono dwunastodniową żałobę, uszanowaną przez Greków.

Posiadał ciało atletycznej budowy i wybitnie męskie rysy twarzy.

Hektor starał się nie ulegać emocjom. Cechowały go honor i odwaga (pomimo strachu, stanął do pojedynku z Achillesem), którym to wartościom pozostał wierny do końca. Był również bardzo przywiązany do rodziny (żony Andromachy i syna Astyanaksa). Hektor kochał swojego ojca, Priama, oraz Troję, i to za nich oddał życie. Stanowi on przykład bohatera idealnego, bez wad. Nacechowanie nierealistyczne – takie postacie nazywamy papierowymi. Homer opisuje go jako rycerza bez skazy i wad, w życiu prywatnym przedstawia się go jako wspaniałego męża i ojca. To najbardziej nieskazitelna postać Iliady.