CHARAKTERYSTYKA KREONA I ANTYGONY Kreon mąż Eurydyki i ojciec Hajmona, Sofokles uczynił go drugim ważnym, obok Antygony bohaterem dramatu. Jako brat Jokasty objął po śmierci synów Edypa rządy w Tebach. Już pierwszego dnia dał się poznać jako władca energiczny i zdecydowany.Zaraz bowiem po zwycięskiej obronie Teb, jeszcze na polu bitwy, wydał zakaz, grzebania zwłok Polinejkesa, i rozkaz uczczenia uroczystym pogrzebem zwłok obrońcy Teb Eteoklesa. Rankiem następnego dnia, dodał, że śmiałka przekraczającego wydane przez niego prawo ukarze śmiercią.Swoje stanowisko uzasadnia przekonując, że jest patriotą i interes państwa jest dla niego najważniejszy. Twierdzi, że prawym należy się nagroda, zdrajcom hańba. Rządzi więc Kreon rozumem. Rozum też podpowiada mu, że bogowie poprą jego stanowisko, bo przecież Polinejkes, występując przeciw miastu, wystąpił też przeciw Świątyni bogów. Nieprzejednany jest też wobec próśb Hajmona. Nie tylko interes państwa decydował o stanowisku Kreona. To także lęk o swoją władzę, o to, że ktoś może mu się sprzeciwić. Dopiero Terezjasz, kiedy zapowiedział odwrócenie się od niego ludu i możliwość utraty władzy, doprowadził do zmiany decyzji, ale było już za późno spowodował śmierć trojga bliskich osób. Nie rozsądek doprowadził do zmiany decyzji , lecz strach. Kreon zatem jest uosobieniem bezlitosnej, despotycznej władzy, nie mający względów dla ludzkich uczuć i cierpień. Władzy niezdolnej do negocjacji i nie liczącej się z wolą społeczeństwa. Antygona jest tytułową bohaterką dramatu Sofoklesa. Antygona była ,młoda, w życiu nic jeszcze nie zaznała. Była córką Edypa i Jokasty. Do jej bliższej rodziny należeli także : siostra Ismena oraz dwóch braci : Polinejkes oraz Eteokles. Bohaterka wywodziła się z rodu, nad którym od dawna ciążyło fatum - z rodu Labdakaidów. Główna bohaterka pozostawała wierna prawom bożym, a nie ludzkim. Gdy Kreon, jej wuj i władca Teb, zakazał pochowania Polinejkesa, Antygona miała za nic jego zakaz i zdecydowała, że pochowa brata zgodnie z prawami Boskimi. To wydarzenie pokazuje, że Antygona była osobą wierzącą, uczciwą i kochającą brata. Dziewczyna była także konsekwentna w wykonywaniu swoich planów i niezmiernie odważna. Gdy ludzie Kreona odgrzebali ciało jej brata, ta postanowiła ponownie go pochować, mimo iż wiedziała, że ryzyko jest ogromne. Kiedy Kreon dowiedział się ,że to Antygona pogrzebała zwłoki wbrew zakazom, wówczas dziewczyna przyznała sie do winy i czekała na karę, bo wiedziała, że i tak jej życie będzie cierpieniem, jak życie jej całej rodziny. Antygona była szczera, prawdomówna, gdy coś jej nie odpowiadało, mówiła o tym bez ogródek, nawet przed Kreonem, czyli królem. Bohaterka została ukazana jako osoba impulsywna, ponieważ od razu postanowiła pochować brata, próbowała namówić do współpracy siostrę. Reasumując Antygona była kochającą siostrą, wierzącą osobą, mądrą, miała silną psychikę, była pewna siebie, szczera oraz prawdomówna. Według mnie, bohaterka jest wzorem do naśladowania. Jest w stu procentach prawym człowiekiem. Myślę, że każdy zgodzi się ze mną, że czas spędzony nad lekturą “Antygona” nie został stracony, a książka zapadnie nam głęboko w pamięć, głownie za sprawą tytułowej bohaterki – Antygony.