Rosja to współcześnie jeden z najbardziej liczących się krajów na arenie międzynarodowej- jest to państwo o największej powierzchni, znajdujące się w ścisłej czołówce jeśli chodzi o liczbę ludności, gospodarkę, zasoby naturalne czy udział w światowej polityce. Jednym słowem mocarstwo. A jaki ustrój posiada nasz wschodni sąsiad? Oficjalnie jest to państwo o ustroju demokratycznym z silną pozycją prezydenta. Władzę ustawodawczą posiada dwuizbowy parlament (izba niższa- Duma Państwowa, izba wyższa- Rada Federacji), wykonawczą prezydent (w praktyce zależny od niego rząd), a sądowniczą niezawisłe sądy. Rosja jest federacją, składającą się z republik, krajów, obwodów, miast o znaczeniu federalnym, obwodów autonomicznych i okręgów autonomicznych. Pojawiają się jednak sądy, że nie jest to kraj demokratyczny, a jedynie jest to fasada do sprawowania innych form rządów. Czym jest demokracja? Jest to forma sprawowania rządów i ustrój polityczny, w których źródłem władzy jest wola większości obywateli (w demokracji bezpośredniej obywatele bezpośrednio i aktywnie uczestniczą w podejmowaniu najważniejszych decyzji politycznych, natomiast w demokracji pośredniej (przedstawicielskiej) władza polityczna sprawowana jest pośrednio poprzez wybieranych przedstawicieli). Korzenie demokracji sięgają starożytnej Grecji. System ten (według współczesnych kryteriów) opiera się na pewnych zasadach. Najważniejsze z nich to: dostępność polityki dla wszystkich obywateli bez względu na klasę, religię, rasę, itp.,; suwerenność narodu oznaczająca, że władza znajduje się w rękach obywateli; wybór przedstawicieli władzy na drodze wolnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych wyborów; odpowiedzialność rządzących przed rządzonymi; podział władz; ochrona praw obywatelskich. Jak zatem te zasady znajdują odzwierciedlenie w systemie politycznym Rosji? Moim zdaniem Rosja jest przykładem kraju, który nie ma ustroju demokratycznego w ścisłym znaczeniu tego słowa, a jedynie stosuje mechanizmy demokratyczne. Ojczyzna komunizmu, który upadł w 1991 roku, tylko pozornie buduje model państwa równo traktującego wszystkich obywateli. Władimir Putin i służby specjalne (blisko z nim związane) budują w Rosji model, który można nazwać demokratyczną iluzją. Dla obywateli zachodnich krajów, rosyjski ustrój wygląda na prawidłowo kształtującą się demokrację. Jednak dla Polaków, ze względu na zaszłości historyczne i mniejszą odległość dzielącą obydwa kraje, staje się jasne, że demokratyczne struktury Rosji są tylko atrapą . Ostatnie działania ekipy rządzącej w pełni to potwierdzają. Bezprawna nacjonalizacja, tępienie politycznych przeciwników ( polityczne zabójstwa są w Rosji czymś nagminnym ) czy chociażby powszechna korupcja, a także z góry przewidziany wynik ostatnich wyborów prezydenckich są przykładami tego, że w Rosji nie dzieje się najlepiej. Powszechna jest opinia, że Rosja zeszła z kursu demokracji i zmierza w stronę władzy autorytarnej. Warto tutaj wspomnieć, że demokracja w Rosji w wielu okresach historii przybierała różne, niekiedy oryginalne formy ustrojowe, w innych z kolei niemal całkowicie zanikała, ustępując monarchii absolutnej lub dyktaturze. Zatem, nigdy nie był to ustrój dominujący. Zdaniem Bronisława Łagowskiego: „(…)demokracja w Rosji jest ograniczana nie tylko z góry, przez grupy pretendujące do sprawowania dyktatury czy też grupy oligarchiczne. Demokracji boją się tam same masy. Tutaj nie ma jakiś tajemniczych sprężyn, rozstrzygająca jest sama historia Rosji, wielkość tego kraju oraz baza etniczna. Przeciętnie rozumujący i mający poczucie rzeczywistości człowiek w Rosji wie, że pojęta dosłownie demokracja prowadzi tu do katastrofalnych skutków” . Jak pokazuje historia Rosji system demokracji radykalnej czy parlamentarnej, wielopartyjnej prowadziły zwykle do rozpadu państwa, jak np. po rewolucji 1917 r., kiedy to po nieudanych eksperymentach z demokracją zapanowała anarchia, a władzę przejęli bolszewicy. O niemożności zaistnienia tego ustroju decydują więc względy historyczne oraz niejako tradycja- rosyjscy obywatele są przyzwyczajeni do rządów „żelazną ręką”, wystarczy wspomnieć rządy carów rosyjskich, czy bardziej współcześnie, lata 90. XX wieku, kiedy to najważniejsze decyzje dotyczące fundamentalnych przemian, przede wszystkim gospodarczych, były podejmowane nawet bez konsultacji społecznych. Zdaniem wielu teoretyków pojęcie demokracji jest możliwe tylko w odniesieniu do małych państw. Przykład Rosji zdaje się to potwierdzać. Przykłady z historii, współczesnego życia politycznego, a także odniesienia do tradycji rosyjskiej pokazują, iż zaistnienie w tym kraju klasycznego ustroju demokratycznego nie jest możliwe.