[b]Zadanie 1[/b]

Tkanka nabłonkowa otacza nasz organizm i oddziela od środowiska zewnętrznego oraz wyściela narządy w naszym ciele. Dlatego jej komórki ściśle do siebie przylegają i nie produkują substancji między komórkowej. Komórki tkanki nabłonkowej stanowią główną masę nabłonka, a ilość substancji międzykomórkowej między nimi jest minimalna. Komórki przylegają do siebie ściśle dzięki mechanizmom łączącym cytoszkielety sąsiadujących komórek. Połączenia między nimi to połączenia zamykające, zwierające oraz połączenia typu nexus. 

Nabłonek pełni przede wszystkim funkcję powłokowo ochronną, czyli chroni miejsca narażone na uszkodzenia mechaniczne. W związku z faktem, że jego komórki wytwarzają całą gamę dodatkowych tworów komórkowych, jak mikrokosmki, rzęski, włoski, wici, itp., pełni też wiele innych funkcji, między innymi bierze udział we wchłanianiu pokarmu, chroni przed atakiem mikroorganizmów, bierze udział w wymianie gazów i wydalaniu. Nabłonek pełni także funkcję zmysłową, odbiera bodźce ze środowiska, współtworzy narządy zmysłu. Oprócz tego pełni funkcję gruczołową, produkuje ważne substancje np. śluz, enzymy.

[b]Zadanie 2[/b]

Erytrocyty są podstawowym składnikiem morfotycznym krwi. Krwinki czerwone mają za zadanie transportować tlen do wszystkich tkanek i komórek organizmu, a następnie w jego miejsce związać dwutlenek węgla i oddać go w płucach, by móc na nowo związać tlen. Poza tym biorą udział w przenoszeniu i magazynowaniu pewnych składników mineralnych oraz organicznych.

Krwinki czerwone nie dzielą się. Nie mogą pełnić normalnych funkcji komórkowych, nie mają też mechanizmu, który mógłby naprawiać powstające w nich z czasem uszkodzenia. Po około 120 dniach ulegają zniszczeniu w śledzionie, gdzie odzyskiwana jest hemoglobina. Organizm musi zatem nieustannie produkować nowe erytrocyty, które stopniowo zastępują te, które uległy rozpadowi. Wszystkie krwinki czerwone są wytwarzane w szpiku kostnym, zawierają we wnętrzu barwnik krwi - hemoglobinę. Nie posiadają za to jądra, mitochondrium itd.