Eutanazja (gre. dobra śmierć), jest to zadanie śmierci osobie nieuleczalnie chorej umotywowane skróceniem jej cierpień. Od drugiej połowy XX w. eutanazja jest omawiana w kontekście nauki, moralności, prawa, polityki i religii. Eutanazję możemy podzielić na bierną, określaną jako ortotanazja, oraz czynną jako zabójstwo z litości. Eutanazja jest bardzo trudnym zagadnieniem etycznym. Posiada wiele przeciwników jak i zwolenników. Konflikt racji bierze się z różnych systemów wartości, jakimi kierują się obie strony sporu. Zwolennicy eutanazji twierdzą że najważniejsza jest wola chorego, który już nie chcę cierpieć. Coraz częściej wracają z pomysłem dobrowolnie podpisywanych deklaracji, które pozwalałby na odebranie życia człowiekowi zgodnie z jego wolą. Taki pomysł popiera Ruch Palikota, który chce aby każdy miał prawo do spisania swojego ,,testamentu życia” , dzięki temu każdy będzie mógł udokumentować, na jakie zabiegi się godzi, a na jakie nie. Przeciwnicy natomiast mówią że życie jest ogromnym darem od Boga i nie wolno go pozbawiać. Tylko w kilku państwach eutanazja jest zalegalizowana, jest to Holandia, Belgia, Luksemburg, Albania, Japonia, od niedawna w australijskim Terytorium Północnym oraz w dwóch amerykańskich stanach Teksas i Oregon. W Holandii eutanazję można wykonać, jeżeli są spełnione warunki takie jak : cierpienie pacjenta jest nie do zniesienia, przy czym nie ma szans na polepszenie stanu chorego; żądanie przez pacjenta eutanazji musi być dobrowolne i powinno utrzymywać się przez z góry określony czas; pacjent musi mieć pełną świadomość swojego stanu zdrowia, rokowań i przysługujących mu praw; konieczna jest konsultacja z co najmniej jednym niezależnym lekarzem, który musi potwierdzić stan zdrowia pacjenta; eutanazja musi być dokonana w medycznie odpowiedni sposób przez lekarza lub pacjenta w obecności lekarza; pacjent musi mieć co najmniej 12 lat (pacjenci w wieku od 12 do 16 lat muszą otrzymać zgodę rodziców). W Luksemburgu w 2008 roku parlament przyjął większością 30 z 59 głosów ustawę legalizującą skracanie życia osobom ciężko chorym na żądanie. W Belgii parlament przyjął ustawę legalizującą eutanazję we wrześniu 2002 roku. Albania była pierwszym krajem w Europie w którym zalegalizowano eutanazję, miało to miejsce w 1999 roku. W Polsce eutanazja czynna jest zabroniona, traktuję się ją jak rodzaj zabójstwa karanego w łagodniejszy sposób. Według przeprowadzonych sondaży dotyczących eutanazji, większość Hiszpanów, Czechów, Szkotów jest za jej legalizacją. W Polsce w 2013, roku sondaże wykazały że aż 65% jest za zaprzestaniem podtrzymywania życia nieprzytomnych pacjentów z uszkodzonym mózgiem, a 53% za przyspieszeniem śmierci nieuleczalnie chorych na ich prośbę. Obrońcy życia twierdzą, że to wynik nieświadomości i niezrozumienia różnicy między odstąpieniem od uporczywej terapii, a eutanazją – czyli śmiercią na życzenie. Jestem za legalizacją eutanazji, ale tylko w takich przypadkach, kiedy nie ma już żadnych szans na wyleczenie człowieka, który bardzo cierpi. Każdy przypadek, kiedy człowiek chce być podany eutanazji powinien być dokładnie prześledzony, Moim zdaniem prawo dotyczące eutanazji w Holandii jest bardzo dobrze spisane, i zgadzam się z każdym jego punktem. Właśnie według niego w Polsce jak i na świecie powinna się opierać decyzja dotycząca eutanazji.