Tytułowa bohaterka to ambitna egoistka o słabej psychice. Często kłamała o czym świadczą jej słowa:“O panie jeśli w zamku są czeluście, z czeluści ogień bucha, a ty karzesz wskoczyć to wskoczę”. Była leniwa, z wszystkiego niezadowolona, ponura. Kiedy rankiem zbierała w lesie maliny, powiedziała:“Wolę noc ciemną niż taki poranek”. Zapomina o matce i jest obojętna wobec siostry. Kiedy wdowa broni swej córki:“Lecz Balladyna to samo mówiła. W sercu i w myśli…Wierzaj mi rycerzu i Balladyna kocha matkę starą”, główna bohaterka zwraca się do Kirkora:“Byłabym poczwarą, niegodnej twojej ręki…żebym się matki kochanej wyrzekła. Prócz matki, siostry cwszystko ci poświęce”. Słowa te świadczą również o przebiegłości dziewczyny. Ulubiony kolor Balladyny to czerwony. Kojarzy się on jej z krwią i z malinami, które zbierała w lesie. Balladyna po koleji dopuszczała się zabójstw: siostry, męża Kirkora, rycerza i matki. Zbrodnie, których dokonała nie przeraziły jej. Była zdecydowana na życie w zbrodni:“Będe żyła jakby nie było Boga”. Po pierwszym dokonanym zabójstwie na jej czole pojawiło się piętno Kainowe.

Balladyna to negatywna postąć która posunęła się do najgorszego grzechu - zbrodni.