PRZEDSTAWIENIE I WYGLĄD POSTACI: Młody szlachcic, pochodzący z zacnego rodu. Jest młodzieńcem inteligentnym, ciętym w języku, umie czytać i pisać, a w ówczesnych czasach nie była to umiejętność szeroko rozpowszechniona. Piękny, przystojny młodzieniec, o delikatnej urodzie. Na balu pojawia się w masce. W ogrodzie Julii nie zakrywa twarzy, by ukochana wiedziała, kim jest zakochany w niej mężczyzna.

CECHY USPOSOBIENIA: Cechuje go łagodność, opanowanie. Nigdy nie prowokuje bójek, raczej ich unika. Wyjątek stanowi pojedynek z Tybaltem, ale wtedy Romeo został postawiony w sytuacji bez wyjścia: albo on zabije Tybalta, albo Tybalt jego. Z temperamentu jest melancholikiem. Zakochany w Rosalinie ukrywa się ze swą miłością, błąka się po zagajniku w pobliżu miasta, ucieka od przyjaciół. W domu zamyka się w swoim pokoju, aż budzi to niepokój ojca: “Nastrój ów mroczne chwile zapowiada musi przyczynę zwalczyć dobra rada”. Nie chce słuchać pocieszeń Benovia. Mówi o sobie jak o umarłym: “Przysięgła nigdy nie kochać, dlatego choć zmarłem, żyję, na świadectwo tego”. Kilka dni później już po ślubie z Julią i po zabójstwie Tybalta będzie próbował przebić się sztyletem w celi ojca Wawrzyńca wołając: “Ojcze, powiedz mi, błagam Cię, gdzie w tym przeklętym ciele spoczywa imię, bym mógł zniszczyć ten nienawistny przybytek?” Nawet jeśli potraktujemy czyn Romea jako młodzieńczą egzaltację, bez prawdziwego zamiaru targnięcia się na życie, to możemy dojść do wniosku, że pewne cechy jego usposobienia miały wpływ na rodzaj śmierci, jaką sobie zadał. Kiedy leżał w grobowcu, przy Julii zauważył, że po śmierci wygląda ona pięknie: ma czerwone (nie sine ) usta i różowe policzki. Może gdyby nie jego pragnienie tragedii, do tragedii by nie doszło?

CECHY CHARAKTERU: Ojciec Wawrzyniec powiedział mu wprost: “Łzy twe niewieście są, a dzikie czyny mówią, że jesteś nierozumną bestią”, przez “dzikie czyny” rozumiejąc i nagłą zmianę uczuć, i próbę samobójczą, i przekleństwa rzucane na samego siebie. Dzisiaj powiedzielibyśmy, że Romeo był emocjonalnie niezrównoważony: wszystkie wydarzenia przeżywał gwałtownie i nie panował nad uczuciami. Czy kochał Julię? Kochał, ale przy tej intensywności uczucia miłość nie trwała by długo. Romeo mówi do ojca Wawrzyńca: “W tej, którą miłuję miłość wzajemną ku mnie odnajduję. Nie tak jak w tamtej”. Romeo przede wszystkim pragnął być kochany, dopiero potem - kochać. W jego psychice splotło się pragnienie miłości i śmierci, pragnienie przeżycia czegoś wyjątkowego, co wyróżniło by go spośród innych ludzi.

OCENA POSTACI: Mimo wszystkich wad charakteru i usposobienia,a może właśnie z racji tych wad Romeo jest ciekawą i intrygującą postacią. To wyjątkowy młody mężczyzna, gotów do ryzyka i poświęceń dla ukochanej. Miłość przesłania mu cały świat, Julia staje się jego życiem, nadzieją, szczęściem. Każda kobieta chciałaby być tak postrzegana przez ukochanego mężczyznę.