Bezpieczeństwo jest pojęciem coraz częściej stosowanym w życiu codziennym, w nauce, oraz organizacji i funkcjonowaniu społeczeństwa i państwa. Wraz z rozwojem cywilizacji ewoulowało od prostych form bezpieczeństwa indywidualnego, rodowego do współczesnych systemów bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Od wieków w sprawach bezpieczeństwa dominuje siłą fizyczna. Obecna fala rewolucji radykalnie zmieniła tę sytuację. Coraz większego znaczenia nabierają czynniki poza materialne, takie jak wiedza i informacja. Bezpieczeństwo w znaczeniu ogólnospołecznym obejmuje zabezpieczenie takich potrzeb jak: istnienie, przetrwanie, pewność, stabilność, tożsamość, niezależność, ochrona, poziom i jakość życia . Bezpieczeństwo jest więc nadrzędną wartością ludzkości, która jest zarazem celem każdego państwa. W literaturze przedmiotu występuję wiele definicji bezpieczeństwa, gdyż jest to zjawisko obejmujące kilka dyscyplin i specjalności naukowych. W. Stańczyk syntezując wybrane definicje tego zjawiska określa bezpieczeństwo jako gwarancje nienaruszalnego przetrwania danego podmiotu oraz swobody jego rozwoju . Natomiast w Słowniku Terminów z Zakresu Bezpieczeństwa Narodowego w nieco szerszym ujęciu definiowane jest jako stan, który daje poczucie pewności i gwarancje jego zachowania oraz szansę na doskonalenie. Jedna z podstawowych potrzeb człowieka. To sytuacja odznaczająca się brakiem ryzyka utraty czegoś co człowiek szczególnie ceni, na przykład zdrowia, pracy, szacunku, uczuć, dóbr materialnych. W tradycyjnym ujęciu bezpieczeństwo narodowe ma zaspokoić naczelne potrzeby trwania, stabilizacji i przewidywalności, dobrobytu, rozwoju, oraz szczęścia ludzkiego. Bezpieczeństwo może być postrzegane jako stan i przybierać następujące postacie: 1.1.1. Stan braku bezpieczeństwa występuje, gdy duże rzeczywiste zagrożenie, a postrzeganie tego zagrożenia jest prawidłowe. 1.1.2. Stan obsesji występuje, gdy zagrożenie nieznaczne postrzegane jest jako duże. 1.1.3. Stan fałszywego bezpieczeństwa ma miejsce wtedy, gdy zagrożenie jest poważne, a postrzegane bywa jako niewielkie. 1.1.4. Stan bezpieczeństwa występuje, gdy zagrożenie zewnętrzne jest nie znaczne, a jego postrzeganie prawidłowe . Może ono być również rozumiane jako proces, w którym stan i organizacja bezpieczeństwa podlegają dynamicznym zmianom zależnym od naturalnych uwarunkowań bezpieczeństwa, oraz oznacza ciągłe działanie jednostek, społeczności lokalnych, państw, oraz organizacji międzynarodowych w tworzeniu stanu bezpieczeństwa. W literaturze spotykamy, również określanie bezpieczeństwa jednocześnie jako stanu i procesu, w którym bezpieczeństwo jako najwyższa wartość i potrzeba jednostek, grup społecznych, oraz państw jest wytworem wszystkich podmiotów bezpieczeństwa, które muszą być do tego przygotowane i zawsze zdolne. Zapewnienie przetrwania jest podstawą bezpieczeństwa, ponieważ spełnienie tego daje warunek konieczny do swobodnego rozwoju, przez co możemy rozumieć warunki ochrony i obrony interesów szczególnych podmiotów. Obecnie obok aspektów politycznych i wojskowych, wyróżniane są czynniki technologiczne i ekonomiczne, zasoby surowcowe, oraz polityka w dziedzinie demografii, ekologii, spraw humanitarnych i społecznych. Na znaczeniu zyskał ludzki wymiar bezpieczeństwa, czyli poszanowanie podstawowych praw i swobód obywatelskich. Obecnie bezpieczeństwo narodowe rozpatrywane jest w szerszym aspekcie aniżeli w wojskowym i politycznym na co miała wpływ globalizacja zagrożeń oraz upadek świata dwubiegunowego. Wciąż jednak bezpieczeństwo militarne i polityczne stanowią istotny cel polityki i strategii bezpieczeństwa większości państw . Bezpieczeństwo narodowe obecnie doczekało się wielu definicji, w których w różnym stopniu akcentowana jest ochrona narodu, jego interesów i terytorium oraz ich zagrożenia.