W „Illiadzie” Homera nie brak wielu bohaterów. Jednym z nich jest Hektor. Swoje cechy charakteru ujawnia nam najpełniej w czasie walki o Troję.

Jest człowiekiem niezwykle odważnym, co ukazał w trakcie walki z Achillesem. Mimo iż początkowo unikał bezpośredniego starcia z tym wojownikiem, po namyśle zdecydował się walczyć w obronie ukochanego państwa. Okazał się również doskonałym rycerzem, honorowym, który w trakcie walki potrafi przebaczyć przeciwnikowi, że nie walczy uczciwie. Kiedy Achillesowi pomagała Atena, nie buntował się, nie miał mu tego za złe. Zawsze zgadzał się z wyrokami boskimi. Gdy „wbił ostrze boski Achilles” w jego szyję, prosił go tylko o oddanie jego ciała rodzicom, by zostać godnie pochowanym. Nawet wtedy, gdy zwycięzca urągał mu, zachowywał spokój i potrafił go prosić o litość. Wszystko co czynił robił z myślą o ojczyźnie. Dla niej potrafił zostawić żonę i syna. Uważał, że pozostając w Troi zachowa się jak tchórz i zdrajca. Sądził, że jego miejsce jest na polu bitwy:

„W pierwszych szeregach wśród Trojan o sławę walczyć zaszczytną Żeby otoczyć nią ojca i wsławić własne swe imię”

Mimo poświęcenia dla kraju, w którym żył nie zapominał o swojej rodzinie. Był przykładnym ojcem i mężem. Udając się na bitwę czule żegnał się z żoną, a swojego synka zostawiał pod opieką bogów:

„Dzeusie i inni bogowie! Dajcie, by moja latorośl, Syn mój, w przyszłości, tak samo jak ja, był pierwszym wśród Trojan, Żeby potężny był siłą i rządził rozumnie Ilionem. Niech o nim kiedyś powiedzą: przewyższył dzielnością ojca!”

Idąc na wojnę miał świadomość, że może z niej nie wrócić, dlatego prosił Dzeusa o to, by zastąpił go, w razie niepowodzenia, jako ojciec. Chciał, by jego syn wyrósł na wielkiego i światłego człowieka. Sam był dobrym obywatelem, dlatego nie wyobrażał sobie, by jego latorośl mogła być inna. Nie był człowiekiem mściwym: „ Ciała ja twego nie zelżę okrutnie, gdy Dzeus mi pozwoli Odnieść nad tobą zwycięstwo potężne i wywlec twą duszę.”

Kierowała nim determinacja. Gdy podejmował się jakiegoś zadania, starał się koniecznie osiągnąć cel: „Zwyciężę ciebie lub zginę”. Postać Hektora jest symbolem męstwa, doskonałości, honoru i patriotyzmu. Stała się poźiej tematem wielu utworów, w których w sposób pośredni lub bezpośredni odwoływano się do jego postawy.