Motyw natury to jeden z głównych składników treściowych utworów literackichwystępujący na przestrzeni wieków. natura rozumiana jako przyroda od zarania dziejów fascynowała artystów . Dla wielu pisarzy stanowiła źródło inspiracji bądź była cennym pretekstem do refleksji nad luidzką egzystencją. W wielu dziełach opisy przyrody są tłem akcji lub elementem kompozycji , tworzą nastrój lub wyrażają uczucia bohaterów. Dzieła literackie Młodej Polski zawierają również obrazy natury. Jednym z nich jest Jądro ciemności J. Conrada. Analizowany fragment Conrada to opis pejzażu wokół rzeki Kongo, po której podróżuje Marlow. Opis wprowadza w atmosferę tajemniczości , pierwotności, która miała wpływ na bohaterów. Narratorem jest Marlow . Jest on człowiekiem dojrzałym i doświadczonym , a mimo to podróż ta zaskakuje go. OtaczającA NATURA wydała mu się dzika i niedostępna, a jej efekty zaskoczyły go zupełnie. Skłoniło go to do przemyśleń nad problemem pierwotności i cywilizacji. Marlow opisuje las, rzekę , zwierzęta. Wskazuje na rozległość i szerokość rzeki, nazywając ją pustynią . Używa epitetów niedostępna, nieprzebyte, głuche, pozbawione radości , by podkreślić poczucie wyobcowania. Na wyspach wylegują się hipopotamy i aligatory- zwirzęta niebezpieczne. Hipopotam to symbol brutalnej siły, a aligator to symbol władzy , tyranii. Elementy natury wywołują atmosferę niepokoju i zagrpżenia.Człowiek musi być czujny. W przyrodzie czekają na niego niebezpieczeństwa.