Wiek XVI w dziejach Polski nazywa się często „złotym wiekiem”. Jest to okres pomyślnego rozwoju gospodarczego, rozkwitu kultury i nauki, a także wewnętrznego pokoju. Poglądy humanistów głoszone na zachodzie Europy docierały również do Polski, głównie za sprawą cudoziemców- artystów, nauczycieli, a także Polaków studiujących za granicą. To właśnie za panowania Zygmunta I Starego i jego małżonki, królowej Bony (włoskiej księżniczki) oraz ich syna Zygmunta Augusta II nastąpił ten ogromny rozwój w państwie Polskim. Na dwór króleski przybywali włoscy artyści, którzy przy udziale miejscowych rzemieślników przebudowali zamek na Wawelu. Zyskał arkadowe krużganki, kaplicę Zygmuntowską, a komnaty udekorowano kasetonowymi sufitami i arrasami. Renesansowy wystrój otrzymały także Sukiennice. Budowano na wzór Italii kamienice w Krakowie, Kazimierzu, ale także ratusze w Zamościu czy Poznaniu. W stylu renesansowym powstały zamki w Niepołomicach i Baranowie Sandomierskim.