Temat: Bezpieczeństwo jako przedmiot zainteresowania filozofii. Słowo bezpieczeństwo używane bez żadnych dodatkowych określeń oznacza zwykle stan braku zagrożenia życia lub zdrowia pewnej osoby lub kilku osób. Bezpieczeństwo ma swoje rodzaje takie jak: ekonomiczne, społeczne, polityczne, militarne, energetyczne, itd. Wszystkie te rodzaje różnią się od siebie ponieważ każde z nich ma inne znaczenie w życiu. Poczucie bezpieczeństwa człowieka jest bardzo ważne w rozwoju, doskonaleniu się. Lecz gdy tylko pojawia się jakieś zagrożenie to osoba taka nie potrafi się skupić lub powoduje u niej takie zahamowanie przez, które człowiek nie potrafi się skoncentrować, wrócić do dążenia swoich wartości i celów. W filozofii istnieje bezpieczeństwo personalne i strukturalne, które trzeba potrafić wyodrębnić. Bezpieczeństwo personalne dotyczy danych osób lub jednostek. Zwraca się tu szczególnie uwagę na brak zagrożenia życia lub zdrowia. Lecz trzeba też wziąć tu pod uwagę brak zagrożenia innych istotnych wartości. Bezpieczeństwo strukturalne zaś ukazuje o przywiązaniu się osób do pewnych struktur, całości takich jak na przykład naród. Oba te znaczenia są bardzo ważne i usadzenie jednego z nich na wyższym stopniu kończy się różnymi konsekwencjami. Dlatego też powinno się je traktować tak samo i tak samo poważnie do nich podchodzić. Humanistyczny indywidualizm jest to dana osoba lub jednostka. Z tego poglądu filozofii ważniejsze powinno być bezpieczeństwo personalne a mniej ważne strukturalne ponieważ dzięki personalnemu możemy się udoskonalać i prowadzić dalszy rozwój. Zaś uniwersalizm jest przeciwstawnym poglądem do indywidualizmu. Oba te poglądy są w ciągłej kłótni bo każda osoba twierdzi całkiem inaczej i każda osoba ma swoje własne zdanie na ten temat (co nawet stwierdzimy po czytaniu tej pracy). Bezpieczeństwo w hierarchii wartości ma charakter pozytywny. W szerokim znaczeniu, rozumieniu tego słowa jest to coś konkretnego co powinniśmy pielęgnować. Mówi się tutaj na przykład o dobrach duchowych i materialnych, itd. W cieńszym rozumieniu tego słowa chodzi o sferę moralności. Rozróżnić można to dzięki temu, że autoteliczne wartości (samoistne) dążą do celu działania a instrumentalne tym, że dzięki czemuś innemu można coś osiągnąć. Odnosząc się do pierwszego z filozofów, którym jest Max Scheler wiemy, że istnieją wartości pozytywne jak i negatywne, które można bardzo szybko rozpoznać dzięki emocjom. Myśliciel ten znalazł i zapisał pięć klas wartości. Idąc od najniższej do najwyższej zapisał je tak: wartości hedoniczne, wartości utylitarne, wartości witalne, wartości duchowe i wartości absolutne. Wyjaśniając po kolei to wartości hedoniczne są przyjemnościami w znaczeniu pozytywnym a w znaczeniu negatywnym oznacza przykrość. Wartości utylitarne są wartościami komfortowymi, użytecznymi jak i też nieużytecznymi. Wartościami witalnymi nazywamy wartości związane ze stanem zdrowia lub życia. W wartościach duchowych chodzi o wartości moralne, estetyczne. W wartościach absolutnych w znaczeniu pozytywnym chodzi o religię a w znaczeniu negatywnym tego słowa chodzi o wartości demoniczne. Przywołując drugiego filozofa , którym jest Abraham Maslow. Ukazał on hierarchię potrzeb człowieka wpisując je w piramidę. Jego koncepcja polega na tym, że jeżeli chcielibyśmy przejść na kolejną potrzebę to musielibyśmy najpierw spełnić poprzednią. Według niego człowiek powinien spełnić pięć potrzeb jakimi są: potrzeba fizjologiczna, potrzeba bezpieczeństwa, potrzeba miłości i przynależności, potrzeba szacunku i uznania oraz potrzeba samorealizacji. Według trzeciego filozofa, którym jest Milton Rokeach. Wyróżnia się w jego koncepcji wartości ostateczne jak i instrumentalne. Wartości ostateczne oznaczają końcowe stany co do celów jak i konkretnych stanów życiowych. W wartościach instrumentalnych chodzi o to aby dzięki pewnym zasadom, działaniom można było dostać się do tych ostatecznych. W wartościach ostatecznych znajdują się takie sprawy jak: bezpieczeństwo narodowe jak i bezpieczeństwo własnej rodziny, szacunek do siebie, miłość a natomiast w wartościach instrumentalnych znajdziemy: lojalność, ambicja, odpowiedzialność, odwaga. Kończącym podsumowaniem bezpieczeństwa w filozofii będzie porównanie dwóch filozofów będzie porównanie dwóch także sławnych filozofów jakimi są: Nietzscheg i Sokrates. Według Nietzchego różnice między poprzednimi filozofami nie były tak istotne na jakie wyglądały. Nietzcheg stwierdził, że to psychologia powinna górować w naukach a nie filozofia i tym samym odrzucił bezpieczeństwo jako wartość. Podtrzymuje to, że musi istnieć ,,obiektywny porządek moralny” – tak jak właśnie przyjął to Sokrates. Dojście do tego uważa się za dobro moralne a odrzucenie za zło. Lecz filozof powinien ująć pojęcie bezpieczeństwa w kluczowych rozstrzygnięciach (na obszar bardzo obszerny) na przykład religia, chrześcijaństwo. Więc od razu nasuwa się tu jedno stanowisko, które ukazuje, że tylko Bóg może wskazać ostateczny porządek i wartość. Więc można tu też zauważyć, że człowiek nie istnieje tylko w postaci fizycznej ale także i w duchowej, czyli pokazuje nam tutaj że istnieją dwa światy. Wychodzi tutaj na to, że to my sami tworzymy i kształtujemy własne wartości i od razu tutaj pojawia się druga strona, która mówi, że jesteśmy zdani tylko na siebie i nie możemy szukać jakiegokolwiek oparcia. Musimy też pamiętać o tym, że śmierć jest procesem nieodwracalnym dzięki, któremu zaczniemy doceniać jakie dobra spotkały nas w życiu. To właśnie w ostatnich latach, czasach słyszymy jak bezpieczeństwo nabiera dużą problematykę w świecie praktycznie w każdej dziedzinie. Więc właśnie bezpieczeństwo należy ciągle pielęgnować, dbać i udoskonalać po to aby w życiu było coraz lepiej, żeby nie było wojen, żeby był właśnie ten pokój. Na samym końcu chcę dopisać swoje własne zdanie na temat bezpieczeństwa. Więc według mnie jest to bardzo ważne w życiu bo to dzięki właśnie temu możemy się doskonalić, kształcić, kształtować samego siebie, robić coś dla kogoś innego jak i dla narodu, dbać o bezpieczeństwo własnej rodziny a także dzięki temu możemy pielęgnować to co jest właśnie dla nas bardzo ważne. Według mnie każdy z wymienionych filozofów miał rację bo na przykład ze ,,śmiercią” ponieważ właśnie gdy stajemy się umierający to wtedy właśnie zaczynamy naprawdę doceniać wszystkie dobra w życiu, które nas spotkały i te które są. Istnieje pewne stwierdzenie: ,,Jeśli chcesz bezpieczeństwa, przygotuj się na niebezpieczeństwo” – co jest prawdą ponieważ musimy być gotowi tak naprawdę na wszystko jeżeli chcemy mieć w życiu jak najlepiej i jeżeli chcemy czuć się bezpieczni to musimy nauczyć się obchodzić z różnymi przeszkodami.

                                                                                                  Adrian Bartel