Teoria bezpieczeństwa mieści się w zagadnieniach z wielu obszarów wiedzy. Pokazuje istotne definicję takie jak wojna,pokój oraz bezpieczeństwo. Bada powstanie,cel i znaczenie wojen i pokoju w życiu. Można ustalić , że przez wiele lat usiłowano pojąć i wyjaśnić te zawikłane zjawisko,szukając metod prowadzących do zagwarantowania ludziom godnego i bezpiecznego życia.

Idee Odrodzenia a także okres renesansu w Polsce i w całej Europie okazywały się całkowicie odmiennym spojrzeniem na świat , życie , człowieka i sprawy codzienne niż w średniowieczu. Od początku utworzenia Państwa Polskiego , w każdym wieku prowadzono walki. Ingerencja kraju w spory była w stopniu mniejszym bądź większym. Pokój zapewnia bezpieczeństwo ogółu obywateli i państwa.

Stanisław ze Skarbimierza objaśniał to we wstępnym okresie renesansu. Człowiek ten był wybitnym filozofem, prawnikiem oraz rektorem Akademii Krakowskiej. Utrzymywał się w fakcie, że wojna jest sprawiedliwa tylko wtedy gdy prowadzi ona do przywrócenia pokoju. Jego zdaniem zaburzenie pokoju naruszało prawo naturalne. Kraj który był zaatakowany mógł zawierać układy z państwami pogańskimi. Zasady te odnoszą się do wszystkich, więc także samoistne prawo bytu państwowego i społecznego mieli poganie. Styl życia ludzi w pokoju zakłócany jest przez wojnę napastniczą ponieważ wojna ta jest bezpodstawna. W pewnym senie tłumaczyło to Królestwo Polskie z umowy z Litwą. Przymierze te w tamtym okresie mogło być traktowane za pogańskie. W swoich pracach takich jak : „Tractatus de annatis apstolicae solvendis’’ bądź „Conclusiones” pokazał ogromny wpływ na akceptację, ponieważ wszyscy (chociażby poganie) posiadają prawo do własnego,niezależnego państwa, własności oraz bezpieczeństwa.

Jan Bodin w swoim utworze „Sześć ksiąg o Rzeczpospolitej” ukazał fascynującą opinie na temat wojny. Uważał , że wojna oznacza ingerencje Boga, karę za grzechy i środek wychowawczy. Aby obraz ten był kompletny należy dodać że wojny dzieliły się na zewnętrzne i wewnętrzne. Wojny zewnętrzne łączą społeczeństwo przeciwko wrogom,odwodzą od wojen domowych. Twierdzi , że wojny sprawiedliwe to takie , które stają w imię obywateli,obronie życia,niepodległości jak również dać nauczkę najeźdźcy. Są one zgodne z prawem ludzkim jaki i Boskim. Wojny rozpoczynane przez rozbójników , którzy bez przyczyny je wszczynały i kradły majątek innych zaliczane były do wojen niesprawiedliwych.

Król Polski Stanisław Leszczyński żyjący w dobie oświecenia był zwolennikiem reform politycznych. Upowszechniał on pokój między narodami,który jego zdaniem był czymś naturalnym ,utrwalonym w ludzkiej świadomości,zapewniającym bezpieczeństwo krajów. Leszczyński ogłaszał, że o pokoju nie myśli się w czasie wojny gdyż jest na to za późno. Powinno się o niego zadbać przed jej wybuchem. Pragnął by równowaga tworzona była przez stała aktywność dyplomatyczną oraz polityczną. Prowadziło to do zawierania unii z innymi suwerennymi władcami. Państwa republikańskie miały opowiadać się za utrzymaniem równowagi , których styl nie był chętny do szukania chwały w zdobyczach wojennych. Pakt „wieczystego przymierza” powinny zawierać państwa nastawione na współżycie pokojowe. Do nich również należało czuwanie nad przestrzeganiem prawa w stosunkach międzynarodowych. Jednak gdy pojawią się jakiekolwiek konflikty należy dążyć do mediacji oraz innych środków kierującym do pokojowego rozwiązania sporu. Jeśli te środki nie spełnią oczekiwań , powinny pomóc stronie która została napadnięta i nie będąca w stanie skutecznie się bronić. Jego projekt pokoju jest wart szczególnej uwagi , pod względem realizmu, poprawności politycznej , konkretnego podejścia do warunków utrwalenia pokoju.

Kolejnym reprezentantem oświecenia jest Hugon Kołłątaj. Cenił on sobie pokój lecz nie potępiał wojny. Walce narodowo wyzwoleńczej poświęcał sporo uwagi . Właśnie taką walkę uważał za rodzaj sprawiedliwej wojny, która jest niezbędna w niektórych przypadkach historyczno-społecznych. W swoich twórczościach odnosił się do fizjokratycznej idei porządku fizyczno-moralnego, zakładając system etyki i filozofii społecznej. Biskupem wileńskim , prawnikiem, profesorem oraz rektorem Uniwersytetu Wileńskiego był Hieronim Stroynowski . Tak jak francuscy filozofowie miał podobne zdanie w sprawie praw natury.
Odniósł się także do uniwersalnych praw człowieka odpowiadającym znaczeniu ludzkiego życia i utrwalającym porządek i pokój między jednostkami. Sądził , że akceptacja prawa przyczynia się do rozwoju społeczeństw i stosunków między narodami. W swoich rozpatrywaniach zwracał uwagę na powiązania i wspólne potrzeby ludzi i zróżnicowanie narodów co do ich zasobów naturalnych. Według nich pokojowe współdziałanie tymi państwami w kwestiach ekonomicznych, politycznych i moralnych zapewnia wszystkim narodom bezpieczeństwo i rozwój. Potępiał wojny niesprawiedliwe i zaborcze, pokazywał ich źródła. Zarazem miał świadomość z zagrożenia płynącego od państw z Rzeczpospolitą . Uznawał natomiast opcję prowadzenia wojny sprawiedliwej, niezbędnej do obrony wolności i własności narodu. Uważał dwie możliwości istnienia takiej sytuacji .Po pierwsze gdy napadnięty kraj stawia opór nieprzyjacielowi lub gdy jeden albo więcej narodów pomaga dobrowolnie państwu, które zostało napadnięte i jego dobrobyt jest zagrożony. Ta koncepcja wojny sprawiedliwej zwraca uwagę na warunki panujące politycznie . Te wymogi były ujmowane razem z powszechnym bezpieczeństwem międzynarodowym i zasadą suwerenności każdego z narodów. Zgodnie z tą koncepcją wojna, może przywrócić pokój a utrzymanie pokoju jest najważniejsze dla wszystkich narodów. Pomimo, że opisane powyżej poglądy polskich myślicieli w kwestii pokoju, wojny i bezpieczeństwa swoje źródło mają w dwóch różnych epokach , to zazwyczaj prowadzą one do wspólnej racji , że pokój to stan normalny. Wojna zaburza spokój i zagraża bezpieczeństwu obywateli i państwa . Konflikty zazwyczaj niosą ze sobą straty materialne i moralne dla całego kraju. W związku z tym istnieli ludzie , którzy dążyli do zapewnienia pokoju na całym świecie. Jednak na dłużą metę wydaje się być to trudne, ponieważ konflikty zawsze były , są i będą .