Patriotyzm w najprostszej definicji tego słowa jest postawą szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęcią ponoszenia za nią ofiar, również tej największej, a także pełna gotowość do jej obrony przed zagrożeniem wewnętrznym oraz zewnętrznym, w każdej chwili. Ważną cechą jest również przekładanie celów ważnych z punktu widzenia kraju nad cele osobiste i gotowość pracy dla jej dobra oraz polepszenia jej stanu. Patriotyzm jednak to także umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury czy języka. W dużej mierze patriotyzm oparty jest na poczuciu pewnej więzi społecznej, wspólnoty kulturowej oraz solidarności z własnym narodem i społecznością. W swojej pracy postaram się przedstawić genezę patriotyzmu, jego historię oraz różne jego rodzaje, a następnie zaprezentować je w dziełach jednego z najlepszych oraz najbardziej rozpoznawanych twórców polskiej kinematografii- Andrzeja Wajdy, znanego z takich filmów jak ,,Katyń”, ,,Pan Tadeusz”, ,,Człowiek z marmuru”, ,,Popioły” czy ,,Kanał”. Należy zacząć od tego, iż patriotyzm wywodzi się od greckiego słowa ,,patria”, który oznacza rodzinę, grupę, plemię lub po prostu naród wywodzący się od wspólnych przodków, ojców. Ten grecki termin został przyjęty później przez Rzymian i przeniknął w drodze historycznej do języka łacińskiego w formie ,,patrio”, a następnie został rozpowszechniony w innych językach europejskich. Ostateczna wersja ,,patriotyzm” literalnie oznacza ,,miłość ojczyzny”. Historia patriotyzmu zaczyna się już w erze elżbietańskiej gdy po raz pierwszy użyto angielskiego terminu ,,patriot” za łacińskim określeniem używanym w średniowiecznej Francji w VI w. Jednakże to dopiero w XVIII Europie określenie to rozpowszechniło się na większą skalę. Patriotami nazywani byli członkowie Amerykańskiej Partii Wigów. Była to frakcja polityczna w XVIII- wiecznej Ameryce. Członkowie tejże frakcji byli zwolennikami oddzielenia się amerykańskich kolonii od imperium brytyjskiego. Co ciekawe sama nazwa tego ugrupowania pochodziła od brytyjskiej Partii Wigów. W 1840 roku kandydat z Amerykańskiej Frakcji Wigów- William Henry Harrison został prezydentem Stanów Zjednoczonych, a sama partia odgrywała olbrzymią role w polityce USA przez kolejne 20 lat. Ugrupowanie rozpadło się w 1854 roku, a większość członków przystąpiła do nowo utworzonej Partii Republikańskiej. W mniej więcej tym samym czasie Patriotami określali się również członkowie frakcji politycznej w Holandii. Za założyciela tego ugrupowania uważa się Joan Derk van der Capellen tot den Pol’a. Należeli do niej głównie młodzi rewolucjoniści stale prowokujący władzę. W ostateczności doprowadziło to do wielu incydentów militarnych np. gdy Fryderyk Wilhelm II, król Prus wysłał przeciwko nim swoje wojska.