Balladyna i Alina to bohaterki tragedii Juliusza Słowackiego “Balladyna”. Są prostymi dziewczynami z ludu, mieszkającymi z ubogą matką-wdową. Mieszkają w ubogiej chacie pod lasem i utrzymują się z uprawy ziemi na własnym poletku. Balladyna jest starsza od Aliny. Chociaż są siostrami, różni je wygląd zewnętrzny. Balladyna ma smukłą sylwetkę, alabastrową cerę, czarne włosy i ciemne oczy, natomiast Alina jest zupełnie inna, ponieważ ma różaną skórę, niebieskie oczy i blond włosy. Przed pojawieniem się Kirkora, przyszłego małżonka jednej z sióstr, życie rodziny toczy się w harmonii. Pod wpływem czarów wróżki Goplany Kirkor zakochuje się w siostrach, co burzy rodzinny spokój. Wówczas ujawniają się prawdziwe cechy charakteru sióstr. Balladyna ukazuje swe ciemne oblicze, a Alina jest wciąż tą samą “jasną” dziewczyną. W stosunku do matki Balladyna jest arogancka i nieposłuszna: „Cóż to? co?…ktoś puka… Otwórz, Balladyno” „Niech siostra otworzy.” Alina natomiast dba i troszczy się o matkę, oszczędza jej siły: „… jutro odpoczywa matka, A my z siostrzycą idziemy na żniwo. Słoneczko lubi twoję główkę siwą…” Alina, inaczej niż jej siostra, nie wstydzi się swojego pochodzenia i matki. Jest z niej dumna, kocha ją, szanuje, stawia na pierwszym miejscu, zawsze ją docenia i nigdy nie zostawiłaby w potrzebie. Siostry różnią się również uczuciami. Alina szczerze kocha Kirkora, zwykłym, czystym uczuciem. Na zamek przeprowadzi się wyłącznie, gdy Kirkor zabierze także jej rodzinę. Siostrze obiecuje znalezienie bogatego męża. Balladyna zaś symuluje miłość, by osiągnąć władzę i bogactwo. Swój cel realizuje okrutnie, zabijając siostrę. Po ślubie, by nie przyznać się do pochodzenia, wyrzeka się matki i bez skrupułów wypędza ją z zamku. Balladyna swoje prawdziwe złe oblicze ukazała jako władczyni. By w pełni zrealizować swój cel, włączała do swego spisku kolejne osoby, które później stawały się jej ofiarami. Bez serca wykorzystywała je i zamordowała. Stała się oschła i bezuczuciowa. Jest zimna i niesprawiedliwa. Decyduje o życiu i śmierci ludzi - zaślepiona żądzą władzy skazuje matkę, a tym samym siebie na śmierć. W rezultacie ginie od uderzenia boskiego pioruna. Alina była postacią, która wywoływała uśmiech na twarzy. Swoja dobrocią zadbałaby o to, aby życie z nią było coraz lepsze. Zawsze miała na względzie czyjeś dobro. Liczyły się dla niej tylko prawdziwe uczucia. Balladyna była osobą, od której tchnęło złem. Ważna była tylko ona i nikt więcej. Nie reagowała na ludzkie nieszczęścia. Dla spełnienia swoich marzeń potrafiła wyrzec się wszystkich i wszystkiego. Moim zdaniem trudno jest być tak dobrym człowiekiem, jakim była Alina, ale utwór Juliusza Słowackiego pokazuje, że nie można być tak nieczułym jak Balladyna. W życiu należy postępować tak, aby nie krzywdzić drugiego człowieka.