Ludzie często zastanawiają się nad przyszłością, zarówno nad tą bliższą, jak i nad tą bardzo odległą. Przyszłość owiana jest tajemnicą, a w związku z tym, że nie wiemy, co nas czeka snujemy różne domysły na temat tego, co się może wydarzyć. Robią tak zwykli ludzie, ale też artyści i pisarze. W literaturze i sztuce widzimy, więc rozmaite wizje przyszłości. Jeden z poglądów religii chrześcijańskiej i judaistycznej dotyczący przyszłości, głosi, że wszystko, co nas otacza zostanie zniszczone i nastąpi koniec świata. Wizję taką nazywamy apokalipsą. Apokalipsa jest szczególnym rodzajem proroctwa. Opisuje ona szczegółowo wszystkie wydarzenia, które mają mieć miejsce w dniach ostatecznych. Proroctwo takie według podań zostało przekazane przez boga wybranemu prorokowi, który spisał je i postanowił przekazać kolejnym pokoleniom.

Słowo apokalipsa wywodzi się z języka greckiego, w którym oznaczało odsłonięcie czy objawienie tajemnicy. Jest to szczególny rodzaj wypowiedzi biblijnej, ponieważ przepowiada one rzeczy, które wydarzą się u zarania dziejów, jest pełna przerażających wizji, ale jednocześnie przynosi nadzieję. Pełno w niej jest symboli i nie jasności. Przypomina sen gdyż jest w niej wiele obrazów, które nie mają sensu i nie są one spójne. Powoduje to trudności ze zrozumieniem przesłania Motywy apokaliptyczne zyskały ogromną popularność. Wyrażały przecież fundamentalne obawy i lęki człowieka. Dotyczyły przyszłości, a więc wiedzy, której ludzie pożądali ale nigdy do końca nie byli pewni. Twórcy literatury i sztuki wykorzystywali apokaliptyczne wizje, by przestrzec współczesnych, uświadomić im konieczność przewartościowania podstaw egzystencji.