Podatek leśny - jest to podatek bezpośredni zbliżony pod wieloma względami do podatku rolnego. Wprowadzony został ustawą z dnia 28 września 1991 roku o lasach i należy do grupy podatków majątkowych, o charakterze bezpośrednio zasilającym budżet gmin. Tekst ujednolicony - Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym. Z punktu widzenia budżetów samorządowych podatek leśny jest komplementarny względem podatku rolnego (np. grunty leśne nie wchodzą w skład gospodarstwa rolnego itd.) Podatnikami tego podatku są: • osoby fizyczne; • osoby prawne; • jednostki organizacyjne, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej, będące: • właścicielami lasów • samoistnymi posiadaczami lasów • użytkownikami wieczystymi lasów • posiadaczami lasów stanowiących własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego. Przedmiotem opodatkowania podatkiem leśnym są lasy, z wyjątkiem lasów zajętych na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna. Obecnie z podatku leśnego zwolnione są: lasy z drzewostanem w wieku do 40 lat, lasy wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, użytki ekologiczne, szkoły (w tym wyższe), placówki naukowe, jednostki badawczo-rozwojowe oraz zakłady pracy chronionej lub aktywności zawodowej. W podatku leśnym brak jest jakichkolwiek ulg podatkowych. Skala w podatku leśnym ma charakter proporcjonalny. Stawka jest kwotowa i uzależniona od rodzaju lasu. Podstawowa stawka podatku wynosi równowartość pieniężną 0,220 m3 drewna z 1 hektara rzeczywistego za rok podatkowy.