Władysław Reymont w powieści „Chłopi” przedstawił realistyczny obraz społeczeństwa wiejskiego na przełomie XIX i XX wieku. Autor pokazał codziennie życie ludzi wiejskich, prace na roli, obrzędy, zabawy oraz ich tradycje. „Chłopi” to utwór modernistyczny, występuje realizm, naturalizm i symbolizm. Powieść posiada charakter otwarty oraz przedstawia kulturę ludową. Przedstawiony fragment dotyczy kłótni Macieja Boryny z synem Antkiem wraz z żoną Hanką oraz córką Magdą. Powodem kłótni jest zapis ziemi, jakiego dokonał Boryna przed swoim ślubem z Jagną. Maciej Boryna najbogatszy chłop w Lipcach, posiadał dużą ilość gruntu. Miał 58 lat i był wdowcem, zamierzał się ponownie ożenić z Jagną, córką Dominikowej. On wraz z córką Józką zajmowali jedną część chałupy, drugą cześć zamieszkiwał jego syn Antek wraz z żoną i dziećmi. Antek wraz z Hanką pracowali u ojca, byli na jego utrzymaniu. Maciej miał jeszcze dwójkę dzieci. Magdę, która wyszła za mąż za kowala oraz Grzelę, który miał 26 lat i przebywał w wojsku. Boryna jest mądrym człowiekiem, umie zarządzać gospodarstwem, jest pracowity. Przy wyborze żony nie kierował się miłością lecz swoim interesem. Wybrał Jagnę, ponieważ posiadała ona ziemię, która przylegała bezpośrednio do jego ziemi. Maciej jest szanowany przez mieszkańców wsi, jest dla nich autorytetem. Swojego syna Antka traktuje jak parobka, nie brał pod uwagę jego zdania. Był sprawiedliwym człowiekiem, zmienił stosunek do Hanki, gdy zobaczył jej pracowitość. Maciej był człowiekiem bardzo wybuchowym i porywczym. Antek najstarszy syn Macieja Boryny. Ma wiele wspólnych cech z ojcem: upór, dumę odwaga. Był porywczy i wybuchowy. Antek był bardzo silny, swoją siłę pokazał podczas walki z Mateuszem. Antek uważał, że ciężko pracuje i należy mu się ziemia, innego zdania był ojciec. Jest wściekły na ojca z tego powodu. Nie kocha swojej żony, pragnie się ożenić z Jagną, kocha ją. Miłość Antka do Jagny jest przyczyna konfliktu z ojcem. Zakochany mężczyzna zapomina o swojej rodzinie, zaniedbuje ją, przepija pieniądze w karczmie. Hanka córka Bylicy, ma siostrę Weronikę. Podobnie jak jej mąż Antek przeżywała, że Maciej nie chce im przepisać ziemi. Kochała swojego męża, nie pozwalała żeby mu się krzywda stała. Pomagała mu, szukała mu pracy. W pewnym momencie stała się silna i uzależniła się od Antka. Scena kłótni rozgrywa się w domu Macieja Boryny. Przyczyną kłótni jest nie przepisanie dzieciom ziemi przez Macieja oraz przepisanie część ziemi Jagnie. Rozmowę zaczyna Magda. Mówi nieśmiale, boi się. Kontynuował Antek, miał zamiar przekonać ojca, żeby nie przepisywał ziemi Jagnie, tylko swoim dzieciom. Antek wiedział, że nic nie wskóra prośbą. Straszył ojca sądami, podnosił głos. Ojciec z synem tylko sobie grozili, nie dochodziło do rękoczynów. Gdy Hanka obraziła Jagnę Boryna doskoczył do niej i chciał ją uderzyć. W obronie swojej żony stanął Antek. Antek potwierdził słowa swojej żony, stary Boryna nie wytrzymał i go uderzył. Ojciec z synem się bili, dopóki nie rozdzielili ich sąsiedzi. Boryna nie chciał przepisać ziemi dzieciom, bo nie chciał iść na wycug. Podczas kłótni bohaterowie dali się ponieść emocji, wypowiadali nieprzemyślane zdania. Konsekwencją kłótni było wygnanie Antka wraz żoną z domu Macieja. Antek z żoną zamieszkali u o ojca Hanki. Żyło im się biednie. Scena kłótni jest niezwykle dramatyczna. Przez ojca i syna przemawia nienawiść, zachowują się jakby nie byli rodziną. Z ich ust padają straszne obelgi, dochodzi do rękoczynów. Sytuacja w rodzinie powinna inaczej wyglądać. Źródłem dramatyczności jest ślub Macieja z Jagną i przepisanie jej ziemi. Słowa Antka i bójka z ojcem może były spowodowane chęcią zemsty na ojcu za ślub z jego ukochaną. Gdyby nie Jagna nie doszło by do takiej dramatycznej sceny. Powyższy fragment pokazuje jak dla społeczeństwa wiejskiego ogromną wartością była ziemia. Pokazuje co dla ziemi może zrobić człowiek, przykładem jest Antek, który pobił się z ojcem i obraził swoją ukochaną.