Grafika wektorowa, a grafika bitmapowa

Sprawdzając w słowniku informatycznym termin „grafika komputerowa”, przeczytamy, że jest to dział infor-matyki, zajmujący się tworzeniem obrazów rzeczywistych i wyimaginowanych, za pomocą komputera. Dziś wiele dziedzin życia nie mogło by sprawnie funkcjonować bez wykorzystania grafiki komputerowej. Możemy się z nią spotkać w architekturze, prasie codziennej, laboratoriach chemicznych, przemyśle twórczym, wojsku, szpitalu oraz rozrywce. Grafikę możemy podzielić na grafikę bitmapową(rastrową), a także grafikę wek-torową(obiektową).

Grafika bitmapowa
Grafika bitmapowa jest zbiorem niezależnych od siebie, kwadratowych punktów(pikseli) o różnych kolorach, ułożonych na siatce(rastrze). Powstałe w ten sposób obrazy nazywane są mapami bitowymi(bitmapami). Owa grafika przypomina więc mozaikę złożoną z dużej liczby oddzielonych płytek.

Wielkość obrazka rastrowego nie może zostać zwiększona bez zmniejszenia jego ostrości. Grafika ta jest bardziej użyteczna od wektorowej do zapisywania zdjęć i realistycznych obrazów, podczas gdy grafika wektorowa jest częściej używana do obrazów tworzonych z figur geometrycznych oraz prezentacji tekstu. Aktualnie większość komputerowych monitorów wyświetla od 72 do 130 pikseli na cal, podczas gdy drukarki mogą drukować materiały w rozdzielczości 1200 punktów na cal lub wyższej. Ustalenie najbardziej właściwej roz-dzielczości obrazka dla danej rozdzielczości drukarki może być bardzo trudne, gdyż dokument drukowany może zawierać większą liczbę szczegółów, niż ten, który jest wyświetlany na ekranie monitora.

Grafika rastrowa została opatentowana po raz pierwszy przez firmę Texas Instruments, w latach 70-tych. Bit-mapę charakteryzują następujące właściwości: • wysokość i szerokość liczona jest jako liczba pikseli • liczba bitów na piksel opisuje liczę możliwych do uzyskania kolorów

Grafika wektorowa, inaczej obiektowa jest jedną z dwóch podstawowych rodzajów grafiki komputerowej, w której obraz opisany jest za pomocą figur geometrycz-nych (grafika dwuwymiarowa) lub brył geometrycz-nych (grafika trójwymiarowa), umiejscowionych w mate-matycznie zdefiniowanym układzie współrzędnych. Obrazy o wyższej rozdzielczości zapewniają na wydruku większą ilość szczegółów i subtelniejsze przejścia między kolorami, niż obrazki o niższej rozdzielczości. Przy wyborze wielkości przedstawionych drobnych szczegółów, należy się kierować tym, w jaki sposób ma być wyświetlany lub rozpowszechniany obraz. Zastoso-wanie zbyt niskiej rozdzielczości, powoduje piksele-cję(prymitywny wygląd). Z kolei nazbyt duża – niepo-trzebnie zwiększa rozmiary. Podczas korzystania z komputera można spotykać się z grafiką obiektową częściej, niż się powszechnie uważa. Stosowane są one m.in. w fontach, komputerowych opisach czcionek oraz w grach komputerowych i wideo.

Do zalet tej grafiki należą przede wszystkim: • możliwość modyfikacji poprzez zmianę parametrów obrazu, • opis przestrzeni trójwymiarowych, • możliwość użycia ploterów zgodnie z metodą ich pracy, • bardzo dobre możliwości konwersji do grafiki ra-strowej.

Wśród głównych wad wymieniane są: • ogromna złożoność pamięciowa dla obrazów fotore-alistycznych, • przy skomplikowanych obrazach rastrowych nieopła-calność obliczeniowa konwersji do formy wektoro-wej.