Głównym i zarazem tytułowym bohaterem utworu „Dzieje Tristana i Izoldy” jest średniowieczny rycerz o imieniu Tristan. Jego ojcem był król Riwalen, który zmarł w walce z diukiem Morganem jeszcze przed pojawieniem się syna na świecie. Matka chłopca, Blancheflor, była siostrą króla Kornwalii, Marka. Zmarła zaraz po urodzeniu syna. Zdążyła jednak nadać mu imię Tristan, które było wyrazem bólu po stracie męża, a zarazem miało przypominać o smutnych okolicznościach narodzin jej jedynego dziecka. Po śmierci rodziców chłopcem zaopiekował się Rohałt – marszałek Riwalena, który traktował go jak własnego syna. Gdy Tristan skończył 7 lat, jego wychowaniem zajął się Gorwenal. Pod jego nadzorem młody rycerz zaznajomił się ze sztuką władania mieczem, kopią, tarczą i łukiem, poznał tajniki myślistwa, grę na instrumentach oraz nauczył się pomagać potrzebującym i dotrzymywać danego słowa. Wszystkie te umiejętności przydały mu się podczas późniejszej służby na dworze jego wuja, króla Marka. Tristan był silnym i dobrze zbudowanym młodzieńcem. Wszyscy zachwycali się widząc, jak dumnie prezentował się siedząc na końskim grzbiecie. Izolda Jasnowłosa spotykając młodego rycerza po raz pierwszy uznała, iż jest on nadzwyczaj pięknym mężczyzną. Zaczęła kryć swoją fascynację młodzieńcem, gdy dowiedziała się, że jest winny śmierci jej wuja, Morhołta.