Cześnik Maciej Raptusiewicz i Rejent Milczek byli głównymi bohaterami „Zemsty”, napisanej przez Aleksandra Fredrę. Chociaż dzielili jeden zamek, całkowicie się różnili. Maciej Raptusiewicz był postacią fikcyjną. Jako stryj i tym samym opiekun Klary, zamieszkiwał połowę zamku. Nie żenił się, toteż jego stan cywilny to kawaler. Pełnił urząd cześnika ziemskiego, czyli raczej funkcję honorową. Cześnik był dorosłym mężczyzną, dobrze zbudowanym. Odziewał się po szlachecku: nosił żupany, kontusze i inne części garderoby, które miała w zwyczaju zakładać szlachta sarmacka. Do stosownych okoliczności przyodziewał również szablę. Raptusiewicz odznaczał się porywczością i nerwowością, co objawia się choćby podczas bitwy o mur („Hej! Gerwazy! daj gwintówkę! Niechaj strącę tę makówkę!”). Poza tym wiadomo, że był chorowity, o czym stale przypomina mu Dyndalski już w pierwszych stronach książki („Masz pedogrę[…]Reumatyzmy jakieś łupią.”). Chociaż Cześnik uchodził za niebezpiecznego, w stosunku do kobiet przejawiał się nieśmiałością, co świadczy rozmowa z Papkinem („Lecz rozprawiać z niewiastami[…]nie potrafię”). Chętnie i często powtarzał powiedzenie „mocium panie”. Rejent Milczek był postacią fikcyjną. Miał syna Wacława, natomiast jego stan cywilny określamy jako wdowca. Pełnił funkcję notariusza. Milczek, podobnie jak Cześnik, ubierał się dostojnie, ponieważ należeli do tego samego typu szlachty (sarmaci). Był szczupły i wysoki, chociaż często chodził pochylony i przygarbiony. Ręce składał w geście modlitwy lub zakładał na piersiach. Zdawał się być spokojny i opanowany, chociaż naprawdę był chytry, nieuczciwy i chciwy miał w zwyczaju zdrabniać wyrazy. Dążył po trupach do celu, a przeszkodą dla niego nie było nawet szczęście swojego syna. Uważam, że jedynymi rzeczami, które nie różniły obu postaci było posiadanie zamku, szlacheckie pochodzenie, a także chęć zemsty oraz wzajemna nienawiść. Poza tym bohaterowie byli zupełnie inni. Cześnik był raczej cholerykiem (chociaż jego złość szybko mijała), natomiast Rejent – flegmatykiem. Uważam, że postacią negatywną był Rejent ze względu na jego cechy charakteru. Myślę, że chciwość, zawistność to przesądziły. Cześnika, chociaż również nie świętego, nazwałabym bohaterem pozytywnym, ponieważ mimo, że często się wściekał, to wydawał się sympatyczny.