Cukry w organizmie człowieka

Cukry w organizmie człowieka pełnią nie tylko rolę energetyczną. Glukoza i produkty pośrednie jej utlenienia służą do produkcji innych związków chemicznych, np. związki, które powstają na skutek połączenia glukozy i białek pełnia kluczową role w budowaniu struktury komórek oraz w regulowaniu różnych procesów biochemicznych. Bardzo ważna rolę w organizmie pełni także ryboza, która jest zaliczana do cukrów prostych. Ryboza wchodzi w skład kwasów nukleinowych, które stanowią podstawę aparatu genetycznego w komórkach.

Cukry w organizmie człowieka pełnią nie tylko rolę energetyczną. Glukoza i produkty pośrednie jej utlenienia służą do produkcji innych związków chemicznych, np. związki, które powstają na skutek połączenia glukozy i białek pełnia kluczową role w budowaniu struktury komórek oraz w regulowaniu różnych procesów biochemicznych. Bardzo ważna rolę w organizmie pełni także ryboza, która jest zaliczana do cukrów prostych. Ryboza wchodzi w skład kwasów nukleinowych, które stanowią podstawę aparatu genetycznego w komórkach. Poziom cukru we krwi zależy od tego, co jesz. Większość węglowodanów zawartych w pieczywie, makaronach, ziemniakach, słodyczach i owocach trawisz w przewodzie pokarmowym i zamieniają się one w glukozę. Jest ona wchłaniana do krwi, a następnie przenika do mięśni, wątroby i innych narządów, zasilając je w energię. Aby glukoza dostała się do komórek, potrzebna jest insulina – hormon wytwarzany przez trzustkę. Gdy jej brakuje, komórki nie otrzymują potrzebnej energii, a we krwi pozostaje nadmiar cukru. Stan ten określa się jako hiperglikemię. Zdarza się ona często u osób starszych, a także otyłych. Aby obniżyć poziom cukru, poleca się dietę wzbogaconą w „dobre”, czyli wolno wchłaniane węglowodany, a ograniczającą te „złe”, które wywołują szybki wzrost poziomu glukozy we krwi. Jak się okazuje zawartość cukru w cukrze bywa różna. Cukier słodowy, gronowy, mannit i sorbit są o połowę mniej słodkie niż białe kryształki, a cukier owocowy, fruktoza oraz inwert są od nich dużo słodsze, choć zdecydowanie zdrowsze. Oto, co masz do wyboru: • cukier brązowy zupełnie niesłusznie uznawany za “zdrowszy”; tak naprawdę jest on zabarwiony lekko na brązowo resztkami syropu, • cukier gronowy zwany tak dlatego, że w naturze występuje w niektórych owocach, np. winogronach; ten sprzedawany w sklepach wytwarza się nie z owoców, ale z mączki kukurydzianej lub ziemniaczanej; tak jak glukoza występująca w organizmie od razu wchłania się do krwi I dlatego został uznany przez producentów odżywek dla sportowców jako środek wysokoenergetyczny, • alkohole cukrowe wytwarzane z cukru substancje, które kryją się pod nazwami sorbit, sylit i mannit, • fruktoza zwana cukrem owocowym, obficie wystąpującym w różnych owocach, • cukier kandyzowany może być biały lub brązowy (do białego dodaje się odrobinę karmelu); smakuje i działa tak samo jak cukier zwykły, • cukier trzcinowy - za tą nazwa tez nie kryje się, niestety, nic innego, niż biały cukier; wszystko jedno, czy wytwarza się go z trzciny, czy z buraków; nazwa pochodzi z czasów, kiedy technologia pozyskiwania cukru z trzciny nie była najlepsza i był on trochę zanieczyszczony syropem: miał zółtawobrązowy kolor i był odrobinę mniej słodki, • cukier słodowy - to substancja uzyskiwana ze skrobi; stosuje się ją przede wszystkim do produkcji alkoholi, • farin bardzo miałka odmiana cukru, lekko brązowa, bo wstrzykuje się do niego odrobinę syropu, • cukier mleczny (laktoza) występuje w mleku wszystkich ssaków; jego obecność pozwala niemowlakowi wykształcić prawidłową florę bakteryjną w przewodzie pokarmowym; laktozę wytwarza się też sztucznie i używa do wypełniania tabletek.