Krzysztof Kamil Baczyński to wybitny poeta Pokolenia Kolumbów, czyli młodych ludzi, którzy tworzyli w czasie II wojny światowej i którym to ta okupacja odebrała młodość, a nawet życie. W jego utworach nagromadzone są katastroficzne, okrutne obrazy sąsiadujące z tęsknota za prawdziwym szczęściem, które pozwala oderwać się od wojennej rzeczywistości. Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pt. „Modlitwa do Bogarodzicy” jest wyrazem osobistych przeżyć podmiotu lirycznego. Utwór przypomina litanię. Słowa, rozpoczynające zwrotkę: „Któraś…”, nadają mu formę modlitwy, a także mogą wskazywać na adresatkę wypowiedzi. Podmiot liryczny nie zwraca się do Boga, lecz do Maryi, gdyż wierzy w to, że tylko ona może zrozumieć cierpienie, ponieważ sama musiała przeżyć śmierć swego syna. Osoba mówiąca w wierszu kieruje swą prośbę w imieniu wszystkich matek. Pragnie, aby Matka Boża dodała im otuchy oraz pocieszała w smutku i nieszczęściu. Prosi Bogarodzicę o łaskę, bo to ona może ukoić ból cierpiącym osobom po stracie kogoś bardzo bliskiego. Dzieło Baczyńskiego ma podobną wymowę jak wiersz pt. „Lament Świętokrzyski”. Autor ukazał Maryję jako zwykłą, troskliwą, kochającą matkę. Pomimo ogromu cierpienia jakiego doświadczyła, musiała przetrwać i pogodzić się ze stratą Jezusa. Straszliwie rozpaczała, jednak zrozumiała cel w jakim umiłowany syn podjął decyzje własnej śmierci. Maryja może uczyć inne kobiety jak znieść to cierpienie. Jej postawa jest wzorem dla matek, których serca przepełnione są bólem, smutkiem, żalem.