Benzen – organiczny związek chemiczny z grupy arenów. Jest to najprostszy karbocykliczny, obojętny węglowodór aromatyczny. Jego nieorganicznym analogiem jest borazyna. Benzen jest jednym z najważniejszych surowców, wykorzystywanych w syntezie organicznej. Wykorzystywany jest między innymi do produkcji tworzyw sztucznych, włókien syntetycznych, a także  do wyrobu barwników, leków, detergentów, pestycydów i do otrzymywania innych ważnych związków chemicznych, jak  anilina, fenol, aceton. Dawniej benzen był powszechnie stosowany jako rozpuszczalnik na skalę przemysłową. Jednak ze względu na właściwości toksyczne, obecnie wycofywany jest on z użycia i w miarę możliwości zastępowany przez mniej toksyczne związki o podobnych właściwościach (np. toluen). Benzen mozna otrzymać przez odwodornienie cykloheksanu (C6H12). W tym celu przepuszcza sie pary cykloheksanu przez ciekłą siarke. W czasie tego procesu oprócz benzenu powstaje silnie trujacy gaz o zapachu zgniłych jaj. Benzen jest jednym z najbardziej niebezpiecznych pod względem toksycznym rozpuszczalników. Działanie par o niskich stężeniach wpływa ujemnie na skład krwi i narządy krwiotwórcze ,powoduje uszkodzenie szpiku kostnego. Wysokie stężenie par benzenu działają narkotycznie. W zatruciach ostrych, po początkowym okresie podniecenia, następuje ogólne osłabienie, senność, zawroty głowy, duszność, wymioty, ból głowy, utrata przytomności, drgawki. Rozszerzone źrenice nie reaguję na światło. Temperatura ciała gwałtownie obniża się. Przy bardzo wysokich stężeniach prawie natychmiast występuje utrata świadomości i śmierć w ciągu kilku minut. Zatrucia lekkie i przewlekłe charakteryzują się zmianami chorobowymi układu krwiotwórczego i krwi, uszkodzeniem wątroby, nerek, zmniejszeniem odporności na zakażenia, zaburzeniami przemiany materii, ogólnym osłabieniem. Szczególną wrażliwość na działanie par benzenu wykazują kobiety i młodociani. Przewód pokarmowy - zatrucie benzenem powoduje zaburzenia w trawieniu, utratę łaknienia. Czasem występują objawy podrażnienia nerek i wątroby. Może również rozwinąć się żółtaczka. Podrażnienie wątroby często zanika po przerwaniu kontaktu z benzenem. Dawka śmiertelna benzenu doustnie wynosi ok. 30 g. Drogi oddechowe - pary benzenu, nawet w niewielkim stężeniu wywołuje podrażnienia błon śluzowych dróg oddechowych. Przy zatruciach przewlekłych obserwuje się krwawe wybroczyny w opłucnej i płucach. Jednym z typowych objawów zatrucia są silne i częste krwotoki nosa. Skóra - benzen wchłania się przez skórę i może dojść tą drogą do zatrucia, nawet ostrego. Pary benzenu w wyższych stężeniach powodują różno postaciowe zmiany skóry. Przy częstym kontakcie z ciekłym benzenem następuje wysuszenie i spękanie skóry, swędzenie, zaczerwienienie, obrzęk i wypryski drobnopęcherzykowe.