Matka jest to kobieta, dla której dziecko jest najważniejszą istotą na Ziemi, za którą oddałaby swoje życie. Gdy jej ukochane dziecko cierpi, przeżywa niezwykłe cierpienia i katusze. W mojej pracy porównam dwa wizerunki cierpiących matek, opierając się na powyższych utworach. W „Lamencie świętokrzyskim” inaczej zwanym „Posłuchajcie bracia miła.. ” jest przedstawiona Matka Boża opłakująca cierpienie i śmierć syna, Jezusa Chrystusa. Podmiot liryczny wypowiada monolog, w którym żali się na swój los. Szuka współczucia u słuchaczy, opowiada im o całym cierpieniu jakiego doznaje. W trzeciej zwrotce opisuje swoją bezradność, kiedy jest świadkiem śmierci swojego jedynego syna: „Widząc niewiernego żydowina, Iż on bije, męczy mego miłego Syna”. W dalszej części wiersza, kobieta używa zdrobnień do dorosłego mężczyzny, zwraca się do niego w sposób pełny miłości. Chce z nim spędzić ostatnie chwile, jest świadoma, że nie jest mu w stanie pomóc. Chce aby podzielił się z nią tym okrutnym cierpieniem. Prosi aby Jezus do niej przemówił, ale on ciągle milczy. Matka chce ulżyć cierpiącemu synowi. Opowiada co zrobiłaby gdyby nie wisiał tak wysoko, otarłaby płynąca krew, podałaby picia. Jednak wie, że jej syn jako Bóg wypełnia misje dla świata i od tego nie ma odwrotu. Matka Boska ma pretensje do Anioła Gabriela ponieważ obiecał jej w trakcie zwiastowania szczęście i radość, a Ona płacze i cierpi. Nie chce żeby spotkało to inne matki, więc zwraca się do wszystkich matek, by modliły się o zaoszczędzenie im widoku cierpiących dzieci W III cz. Dziadów Mickiewicza został przedstawiony zupełnie inny wizerunek cierpiącej matki. Pani Rollinsonowa jest matką więźnia aresztowanego przez senatora. Kobieta przychodzi do Nowosilcowa i prosi o łaskę dla uwięzionego syna. Przyczyną interwencji jest wieść o torturach jakim zostało poddane jej dziecko. Jest już umierający i jest mu bardzo ciężko. Kobieta opisuje senatorowi swoją sytuacje, mówi mu, że jest niewidoma i ma jednego syna, który jest jej jedyną podporą, bez niego sobie nie da rady. Wychwalając syna przed senatorem, próbuje wzbudzić w nim ludzkie uczucia. Matka przejawia silny związek uczuciowy z dzieckiem. Jest zrozpaczona mówiąc o jego torturowaniu. Mówi o swoim jedynym dziecku w sposób pełny miłości, czuły. Prosząc o pomoc dla syna, poniża się przed Nowosilicowem. Senator jest postacią cyniczną mówi, że kobieta bredzi i jest obojętny wobec tej sprawy. Jest osobą bezduszną. Ponieważ udaje, że nic nie wie o stanie młodego Rollinsona. Pomimo że utwory powstały w różnych epokach, to podejmują taką samą tematykę. Zarówno „ Lament świętokrzyski” , jak i III część „ Dziadów ” Adama Mickiewicza przedstawiają cierpienie matek po stracie ukochanych dzieci. Matka Boża i pani Rollison pragną pomóc synom, nie chcą, aby cierpieli. Rożnica polega na tym, iż, Maryja nie walczy z tym, co ją spotkało i rozpaczą dzieli się z innymi ludźmi, Rollinsonowa zaś stara się zmienić los, uratować syna za wszelką cenę. „ Lament świętokrzyski ” jest monologiem lirycznym – stanowi zapis wspomnień Matki z dnia śmierci Jezusa Chrystusa. Natomiast III część „ Dziadów ” to dialog pomiędzy panią Rollison, a Senatorem.