[b]Stanisław Wokulski[/b] to główny bohater “Lalki” Bolesława Prusa. Jest 45-letnim wdowcem, bogatym warszawskim kupcem, właścicielem sklepu z galanterią. Jest przystojnym, wysokim i silnym mężczyzną, który podoba się kobietom. Ubiera się modnie i wytwornie. Cechą charakterystyczną jego wyglądu są czerwone, niegdyś odmrożone ręce- pamiątka z zesłania do Irkuckana Syberii. Przeszłość Wokulskiego znana jest z pamiętnika subiekta- Ignacego Rzeckiego. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej, jako młody chłopiec, zarabiał na życie wrestauracji i sklepie. Później rozpoczął studia w Szkole Głównej. Tam zaangażował się w działalność spiskową, co zaowocowało wzięciem udziału w powstaniu styczniowym i późniejszym zesłaniem na Syberię. Po powrocie do kraju ożenił się z Małgorzatą Minclową, wdową po właścicielu sklepu z galanterią, a po jej śmierci- odziedziczył sklep. Pewnego wieczoru spotkał w teatrze pannę Izabelę Łęcką- arystokratkę, i się wniej zakochał. Wyjechał za granicę, na organizowaniu dostaw dla wojska zdobył duży majątek. Próbował zbliżyć się do ukochanej kobiety: wykupił dłużne weksle jej ojca, dokonał zakupu zastawionych sreber, kupił kamienicę Łęckich, by ocalić posag panny Izabeli. W końcu został przez pannę przyjęty. W czasie wspólnej podróży pociągiem, stał się świadkiem dwuznacznej rozmowy z udziałem Łęckiej i jej dalekiego kuzyna, Kazimierza Starskiego. Zdradzony Wokulski próbował popełnić samobójstwo, jednak został uratowany. Podjął decyzję o wyjeździe z kraju i ślad po nim zaginął. Zagadką pozostają dalsze losy Wokulskiego: według jednych -podróżował po świecie, inni twierdzili, ze wysadził w powietrze ruiny zamku w Zasławiu i tam zginął. Wokulski reprezentuje cechy bohatera romantycznego oraz pozytywistycznego, co czyni z niego osobowość pełną sprzeczności. Bierze udział w narodowowyzwoleńczym zrywie niepodległościowym i jest romantycznym kochankiem, z drugiej strony jest realistą twardo stąpającym po ziemi, który odniósł sukces finansowy. Ceni wiedzę i posiada w sobie gotowość służenia krajowi. Jednak ponosi osobistą klęskę, zarówno jako romantyczny kochanek, jak i społecznik.