Różne sposoby rozumienia świętości i opisywania jej. Omów temat porównując średniowieczną legendę o świętym Aleksym i współczesny wiersz Andrzeja Bursy "Święty Józef"

W średniowieczu rozwijała się hagiografia, czyli literatura prezentująca żywoty świętych, która ukazywała życie pobożne, określała wzorce postaw i była wyrazem wiary i religijności ówczesnych ludzi. Do tego typu literatury zaliczyć można “Legendę o świętym Aleksym”. Tekst ten jest także przykładem utworu parenetycznego. Kreuje wzór ascety, który wyrzeka się dóbr materialnych. Autor tego tekstu nie jest znany.Natomiast wiersz Andrzeja Bursy “Święty Józef” napisany jest językiem potocznym, zatem można rzec, że jest to tekst współczesny.

W średniowieczu rozwijała się hagiografia, czyli literatura prezentująca żywoty świętych, która ukazywała życie pobożne, określała wzorce postaw i była wyrazem wiary i religijności ówczesnych ludzi. Do tego typu literatury zaliczyć można “Legendę o świętym Aleksym”. Tekst ten jest także przykładem utworu parenetycznego. Kreuje wzór ascety, który wyrzeka się dóbr materialnych. Autor tego tekstu nie jest znany.Natomiast wiersz Andrzeja Bursy “Święty Józef” napisany jest językiem potocznym, zatem można rzec, że jest to tekst współczesny. Wiersz napisany jest przez poetę, który tworzył lirykę wyrażającą bunt wobec rzeczywistości. Podmiot liryczny jest współczesnym człowiekiem. Liryka bezpośrednia.Święty Aleksy bez reszty oddał się Bogu, został ukazany jako wzór chrześcijańskiej pobożności. Poszedł za Jezusem, opuścił dom rodzinny, dał przykład jak dążyć do zbawienia, nawet świętości:“A gdy się z nią pokładał, Tej nocy z nią gadał; wrocił zasię pierścieni jej, A rzekł tako do niej:” Ostawiam Cię przy twym dziewstwie (…)." To ważny moment w życiu świętego, składa śluby czystości. Pozostawia żonę dziewicą i udaje się na tułaczkę. Święty Aleksy rezygnuje także z majątku rodzinnego jaki mu przysługuje: " Nabrał sobie śrzebra, złota dosyć Co go mogł piechotą nosić (…) Rozdał swe swe rucho żebrakom, śrzebro, złoto popom, żakom." Aleksy rozdał majątek wszystkim ubogim a sam połozył się pod drzwiami kościoła. Asceta dobrowolnie oddał się służeniu Bogu. Opowieść o świętym Aleksym propaguje ewangeliczne ideały: czystość zarówno duchową jak i cielesną, dobrowolne wyrzeczenie się bogactwa, ubóstwo, pogardę dla dóbr doczesnych , gotowość do rozdania majątku ubogim, ignorowanie potrzeb ciała. Kiedy umiera Aleksy towarzyszą liczne cuda- dzwony same biją a od zwłok Aleksego leci uzdrawiająca woń: " Tu pod wschodem leżał, każdy nań pomyje, złą wodę lał".Natomiast innym zupełnie człowiekiem jest święty Józef. jest zwykłym robotnikiem, solidnie pracującym i wykonywającym codzienne prace. Józef nie zadaje sobie żadnego cierpienia. Nie robi nic złego co jest wbrew drugiemu człowiekowi, a jednocześnie wychowuje nie swoje dziecko: " I chociaż ciężko mu było wychował dzieciaka o którym wiedział że nie był jego synem tylko Boga" Jest bardzo dobrym głową rodziny. Święty Józef ukazuje takie wzorce jak : odpowiedzialność, pracowitość, skromność, zaufanie,pokora, rezygnacja z dum. Jednak to zupełnie inny człowiek niż Aleksy. Józef nie dokonuje żadnych cudów. wypełnia tylko swoje obowiązki.