W swym utworze „Do przyjaciół Moskali” Adam Mickiewicz zwraca się do swoich przyjaciół, odsiadujących wyroki w ciężkich rosyjskich więzieniach, oraz do całego narodu Rosyjskiego.Autor, odważnie wyraził swoje współczucie wobec, uciskanych Rosjan przez cara czym też udowodnił,iż jego twórczość nie jest antyrosyjska. Wiersz ma charakter biograficzny, ponieważ odnajdujemy w nim fragmenty życiorysu Adama Mickiewicza. Autor został zesłany do centralnych guberni Rosji w 1824 roku. W Petersburgu zaprzyjaźnił się z przyszłymi dekabrystami,którym to oddał hołd w swym utworze. W wierszu „Do przyjaciół Moskali” podmiotem lirycznym jest były więzień wygnaniec, z biografii poety wiemy,iż podmiotem lirycznym w wierszu jest jego autor.Podmiot składa hołdu poległym dekabrystom. Pokazuje swoją postawę polityczną oraz zróżnicowanie między narodem rosyjskim, a carem.Adresatem w wierszu jest społeczeństwo Rosyjskie.Nastrój w wierszu jest emocjonalny i poruszający, pomimo regularnej wersyfikacji, braku zdań wykrzyknikowych i nielicznych pytań retorycznych. W swym utworze, autor wyraża swój ból po tragedii powstania dekabrystów. Mickiewicz rozczula się nad losem Konrada Rylejewa, który z rozkazu cara po nieudanym powstaniu grudniowym, zawisł na szubienicy.Cierpienie autora spotęgowała również tragedia Aleksandra Bestużewa, który został zesłany do kopalń syberyjskich, skąd następnie został wysłany na Kaukaz, gdzie zginął.Dalej w utworze Mickiewicz dzieli społeczeństwo rosyjskie na dwie grupy tych,którzy maja odwagę sprzeciwić się carowi jak i tych,którzy jak ‘’pies’’ są posłuszni tyrańskiej władzy cara. Wiersz „Do przyjaciół Moskali” adresowany jest do narodu rosyjskiego, ma nieść przesłanie, iż autor nie jest przeciwko nim, a przeciwko uciskowi jakiemu podlegają.Mickiewicz najchętniej uwolniłby naród rosyjski od terroru Cara, jednakże stwierdza,iż jest to zadanie bardzo trudne ponieważ, Rosjanie jako naród nie są zjednoczeni,jedni są podporządkowali drudzy zabiegają o łaskę, Cara a jeszcze inni chcą się uwolnić z pod jego jarzma, te rozłamy miedzy Rosjanami sprawiają,iż łatwo nimi manipulować. Optymistyczne zakończenie utworu zakłada, iż łańcuchy, które krępowały oba narody, w końcu pękną, a ludzie będą mogli się cieszyć długo oczekiwaną wolnością. Adam Mickiewicz w swym utworze zwraca się do Rosjan jakby Ci, byli jego przyjaciółmi zarówno tytuł jak i treść wiersza na wskazują.Pomimo tego,iż Polska wiele wycierpiała przez cara autor nie szufladkuje całego narodu.Mimo tego co sądzono Mickiewicz nie był przeciwnikiem narodu rosyjskiego a cara i grupom bezmyślnie podporządkowanym jego tyrani.Autor ma pośród Rosjan swoich przyjaciół,na losem,których ubolewa.Poucza Rosjan ale też pociesza ich zwiastując,im przybycie upragnionej wolności. Autor łączył się w bólu wraz z tymi,którzy tak samo jak Polacy doświadczali krzywd z rąk cara. Współczucie autora potęguję fakt,iż Rosjanie w przeciwieństwie do Polaków, nie potrafią stanąć razem w walce o niepodległość.Wiersz jest hołdem dla tych,którzy potrafili podjąć tą walkę.