PODSTAWA PROMIENIOWANIA

Promieniowanie to strumień cząstek lub fal wysyłanych przez ciało. Wyróżniamy dwa rodzaje promieniowania: promieniowanie elektromagnetyczne oraz jonizujące Wyróżniamy różne rodzaje promieniowania (na obrazku od lewej do prawej): Gamma Roentgena Ultrafioletowe (UV) Widzialne Podczerwone Radiowe (mikrofalowe i radiowe) Każda fala o innej nazwie ma inną długość fali oraz energię. Wyróżniamy cztery rodzaje promieniowania jądrowego (jonizującego) : Promieniowanie alfa α Promieniowanie beta β Promieniowanie gamma γ Promieniowanie neutronowe Promieniowanie alfa – promieniowanie jonizujące emitowane przez rozpadające się jądra atomowe, będące strumieniem cząstek alfa, które są jądrami helu.

Promieniowanie to strumień cząstek lub fal wysyłanych przez ciało. Wyróżniamy dwa rodzaje promieniowania: promieniowanie elektromagnetyczne oraz jonizujące Wyróżniamy różne rodzaje promieniowania (na obrazku od lewej do prawej): Gamma Roentgena Ultrafioletowe (UV) Widzialne Podczerwone Radiowe (mikrofalowe i radiowe) Każda fala o innej nazwie ma inną długość fali oraz energię. Wyróżniamy cztery rodzaje promieniowania jądrowego (jonizującego) : Promieniowanie alfa α Promieniowanie beta β Promieniowanie gamma γ Promieniowanie neutronowe Promieniowanie alfa – promieniowanie jonizujące emitowane przez rozpadające się jądra atomowe, będące strumieniem cząstek alfa, które są jądrami helu. Cząstka alfa składa się z dwóch protonów i dwóch neutronów. Ma ładunek dodatni i jest identyczna z jądrem atomu izotopu 4He, więc często oznacza się ją jako He2+. Nazwa pochodzi od greckiej litery α. Cząstki alfa są wytwarzane przez jądra pierwiastków promieniotwórczych, jak uran i rad. Proces ten określa się jako rozpad alfa. Promieniowanie to zatrzymuje już zwykła kartka papieru.

Promieniowanie beta (promieniowanie β) - rodzaj promieniowania jonizującego wysyłanego przez promieniotwórcze jądra atomowe podczas przemiany jądrowej. Promieniowanie beta powstaje podczas rozpadu beta, jest strumieniem elektronów lub pozytonów poruszających się z prędkością zbliżoną do prędkości światła, jest ono silnie pochłaniane przez materię. Promieniowanie to jest zatrzymywane już przez miedzianą blachę. Ładunek elektryczny cząstki jest równy -1 (lub 1 dla pozytonu), masa spoczynkowa jest równa masie elektronu, czyli 1/1840u. Promieniowanie gamma – wysokoenergetyczna forma promieniowania elektromagnetycznego. Za promieniowanie gamma uznaje się promieniowanie o energii kwantu większej od 10 keV, co odpowiada częstotliwości większej od 2,42 EHz (eksaherca), a długości fali mniejszej od 124 pm. Zakres ten częściowo pokrywa się z zakresem promieniowania rentgenowskiego. W wielu publikacjach rozróżnienie promieniowania gamma oraz promieniowania X opiera się na ich źródłach, a nie na długości fali. Promieniowanie gamma wytwarzane jest w wyniku przemian jądrowych albo zderzeń jąder lub cząstek subatomowych, a promieniowanie rentgenowskie - w wyniku zderzeń elektronów z atomami. Promieniowanie gamma jest promieniowaniem jonizującym i przenikliwym. Nazwa promieniowania gamma pochodzi od greckiej litery γ. Promieniowanie neutronowe - część składowa promieniowania przenikliwego powstającego podczas wybuchu jądrowego. Są wówczas emitowane dwa rodzaje neutronów: neutrony natychmiastowe, neutrony opóźnione. Źródłem neutronów natychmiastowych może być reakcja rozszczepienia jąder pierwiastków ciężkich i reakcja syntezy deuteru z trytem lub tylko reakcja rozszczepienia. Neutrony te są emitowane w czasie około 10 μs. Natychmiastowe promieniowanie neutronowe występuje jako czynnik rażący tylko przy wybuchach jądrowych w atmosferze. Źródłem neutronów opóźnionych przy wybuchu jądrowym są produkty rozszczepienia. Przeważająca część neutronów jest emitowana w ciągu pierwszych 10 s po wybuchu. Całkowita energia tych neutronów stanowi od kilku do kilkunastu procent całkowitej energii neutronów natychmiastowych emitowanych w czasie reakcji rozszczepienia.