Auschwitz-Birkenau powstał w 1940 na terenie Oświęcimia i pobliskich miejscowości. Władze niemieckie utworzyły obóz przeznaczony początkowo do osadzania więźniów politycznych i opozycji, głównie Polaków. Rozbudowywany był potem stopniowo w główne miejsce masowej eksterminacji około miliona Żydów z całej Europy, a także wielu Polaków, Romów, jeńców radzieckich oraz ofiar innych narodowości.

Majdanek powstał w 1941 w Lublinie. Transporty więźniów kierowane były z więzień, innych obozów oraz z gett. Więźniami byli Żydzi kierowani tu nie tylko z Lubelszczyzny, ale i całej Polski i zagranicy, a także członkowie ruchu oporu, inteligencja polska, jeńcy sowieccy, mieszkańcy wysiedlonych wiosek Zamojszczyzny, zwykli ludzie brani w łapankach. Udział dzieci poniżej 15 roku życia był na Majdanku bardzo wysoki i osiągał 6%

Sobibor powstał w 1942 w lasach 4 kilometry od wsi Sobibór, niedaleko od linii kolejowej łączącej Chełm z Włodawą. W ostatnich miesiącach skierowano tu transporty jeńców wojskowych - Żydów z Armii Czerwonej. Brak jednoznacznych dowodów na istnienie nieżydowskich ofiar, choć nie można wykluczyć pojedynczych ofiar polskich. Stutthof utworzony w miejscowości Sztutowo, 36 km od Gdańska. Funkcjonował od 2 września 1939 roku. Liczbę więźniów ocenia się na ok. 110-127 tys. osób pochodzących z 26 krajów, w tym 49 tys. kobiet i dzieci. Specjalny obóz kobiecy był miejscem wyjątkowej martyrologii kobiet i małych dzieci, których procent w Stutthofie był wyższy niż w wielu innych obozach niemieckich.

Treblinka powstał w 1941 roku w lasach nad Bugiem, wzdłuż linii kolejowej Siedlce-Małkinia, niedaleko wsi Poniatowo. Mordowano Żydów z Warszawy, Białegostoku, Grodna, Kielc, Radomia, Łukowa, Częstochowy, Kozienic i wielu mniejszych miejscowości. Polscy Żydzi byli tu przywożeni w wagonach towarowych, transporty z Zachodu Europy nieraz odbywały się w pociągach osobowych, za zakupionymi biletami. Przywożono tu Żydów z Niemiec, Austrii, Bułgarii, Grecji, Jugosławii, Czech, Słowacji, Belgii i Francji. Obóz ten był ośrodkiem zagłady wyłącznie Żydów, poza dwoma, czy trzema znanymi transportami Romów.

Gross-Rosen powstał w1940 roku, nieopodal wsi Rogoźnica, na Śląsku. Więźniowie w większości byli narodowości polskiej. W Gross-Rosen i jego podobozach znaleźli się również członkowie ruchu oporu z Francji i innych krajów zachodniej Europy