„Odę do młodości” Adama Mickiewicza jak i wiersz Adama Asnyka „Do młodych” można uznać za manifesty literackie, gdyż utwory te wyrażają założenia programowe nadchodzącej epoki, zwiastują nadejście czegoś nowego, innego, a pokolenie wprowadzające tą inność wierzy, że wnosi coś lepszego. Choć pozytywizm wyrósł z przewartościowania podstawowych założeń romantyzmu, mimo wielu różnic na tle literackim, ideowym, filozoficznym, czy artystycznym pomiędzy tymi epokami, wiersze te łączy jednak kilka kwestii. Łączy je przede wszystkim definicja manifestu, która formułuje co dla danej grupy jest najważniejsze i w jaki sposób dana grupa, z odpowiadającej jej epoce, będzie realizować cele i podążać wcześniej wybrana ścieżką.